Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Jarosz Sędziowie WSA Bożena Popowska WSA Donata Starosta /spr./ Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2012r. sprawy ze skargi T. P., E. P. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...] maja [...] r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, 2. określa, ze zaskarżona uchwała nie może być wykonana, 3. zasądza od rady Gminy P. na rzecz T. i E. małżonków P. solidarnie kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
Uchwałą nr IX/35/11 z dnia 25 maja 2011 r. Rada Gminy Powidz, wskazując na art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm., dalej ustawa o samorządzie gminnym) oraz art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm., dalej ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę) zatwierdziła taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Taryfę dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę określono:
a) dla gospodarstw domowych osób na stałe zameldowanych w gminie Powidz -2,33 zł/m3,
b) dla pozostałych gospodarstw domowych - 4,86 zł/m3,
c) dla pozostałych odbiorców - 4,86 zł/m3,
Taryfę dla zbiorowego odprowadzania ścieków określono:
a) dla gospodarstw domowych osób na stałe zameldowanych w gminie Powidz -3,89 zł/m3,
b) dla pozostałych gospodarstw domowych - 6,32 zł/m3,
c) dla odbiorców prowadzących działalność produkcyjną i gospodarczą oraz budynki rekreacji indywidualnej (letniskowe) - 6,32 zł/m3,
d) dla pozostałych odbiorców - 9,72 zł/m3.
Zastrzeżono w uchwale, że do taryf należy doliczyć obowiązujący podatek VAT oraz określono, że uchwalone taryfy mają zastosowanie w okresie od 01 lipca 2011 r. do 30 czerwca 2012 r.
Pismem z dnia 15 listopada 2011 r. T. i E. P., reprezentowani przez pełnomocnika, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na ww. uchwałę, wskazując na naruszenie art. 32 Konstytucji RP oraz art. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Uzasadniając napisali, skarga została poprzedzona, zgodnie z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, wezwaniem Rady Gminy do usunięcia naruszenia prawa. Organ administracji uznał wezwanie za bezzasadne, wywodząc prawo do różnicowania cen wody z art. 24 ust. 6 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę. Skarżący podkreślili, że nie kwestionują uprawnienia wynikającego ze wskazanego przepisu, jednak przepis ten nie uprawnia organu gminy do łamania Konstytucji. Określenie taryfowych odbiorców usług w zakwestionowany sposób prowadzi do nierównego traktowania obywateli przez władze publiczne oraz sprzeczne jest z ideą samorządu terytorialnego. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym mieszkańcy gminy tworzą z mocy ustawy wspólnotę samorządową. Orzecznictwo sądów wskazuje, iż brak zameldowania nie pozbawia osoby stale zamieszkującej w gminie statusu członka wspólnoty gminnej (wyrok NSA o/z w Poznaniu z dnia 29 czerwca 1995 r., sygn. akt SA/Po 518/95 oraz wyrok NSA w Warszawie z dnia 9 października 2001 r., sygn. akt I SA 1582/01). Również literatura przedmiotu wskazuje, że pochodzące z ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139 poz. 993 z późn. zm.) zameldowanie na pobyt stały powinno być traktowane jako jeden z dowodów wskazujących na przebywanie danej osoby na terenie gminy z zamiarem stałego pobytu, przychylając się do definicji miejsca zamieszkania zgodnej z art. 25 kodeksu cywilnego (B. Dolnicki Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz Wydawnictwo ABC 2010). W ocenie skarżących Rada Gminy pragnąc dochować wierności Konstytucji winna wskazać krąg uprawnionych do bonifikaty jako stałych mieszkańców gminy, pomijając kryterium zameldowania.