Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stankowski Sędziowie NSA Ewa Makosz - Frymus (spr.) WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 03 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej oddala skargę /-/ E. Kręcichwost-Durchowska /-/ J. Stankowski /-/ E. Makosz-Frymus
W dniu (...) do Ośrodka Pomocy Społecznej w W. (dalej - Ośrodek Pomocy Społecznej) wpłynął wniosek P. S. o umorzenie zadłużenia alimentacyjnego.
Decyzją z dnia (...) nr (...) Zastępca Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej, działający z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy W. oraz upoważnienia Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej do prowadzenia postępowania wobec dłużników alimentacyjnych oraz do prowadzenia postępowania i wydawania decyzji w sprawach zaliczek (WOR/0113/4/07 z dnia 17 stycznia 2007 r.), na podstawie art. 9a, art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U.05.86.732 ze zm. - dalej uzal), orzekł o odmowie umorzenia należności z tytułu wypłaconych zaliczek.
W uzasadnieniu organ wskazał, iż zgodnie art. 16 uzal organ właściwy wierzyciela może umorzyć należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną. W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalono, iż od 9...) skarżący odbywa karę pozbawienia wolności; koniec odbywania kary upływa z dniem (...). Skarżący nie pracuje z uwagi na stan zdrowia, natomiast z informacji udzielonych przez Zakład Karny, w którym przebywa wynika, iż nie jest zatrudniony z uwagi na brak miejsc pracy.
Organ, nie znalazł podstaw do umorzenia należności z powodu braku szczególnych przesłanek ku temu. Uznano, iż przebywanie skarżącego w Zakładzie Karnym świadczy o tym, że nie ponosi On kosztów utrzymania, ani żadnych innych wydatków. O ile w chwili obecnej skarżący nie pracuje, to jednak choroba, przez którą jak twierdzi nie może podjąć zatrudnienia, nie jest przesłanką do umorzenia zadłużenia. Organ uznał, iż sytuacja dochodowa i rodzinna skarżącego nie jest wynikiem zdarzeń losowych, które mogłyby stanowić ewentualną przesłankę do umorzenia zadłużenia. Biorąc pod uwagę trudną sytuację, w której znalazł się skarżący, spowodowaną chorobą oraz brakiem zatrudnienia, stwierdził jednak, że ogólne przyczyny zaistniałej sytuacji (skarżący przebywa w zakładzie karnym z powodu skazania go prawomocnym wyrokiem), nie mogą stanowić podstawy do umorzenia ciążącego na skarżącym obowiązku alimentacyjnego. Alimenty, które zostały nałożone na skarżącego wyrokiem sądu, wynikają z obowiązku dostarczenia środków utrzymania osobie uprawnionej. Obowiązek taki spoczywa zaś na każdym z rodziców, a jego spełnienia nie należy traktować jako straty finansowej. Mimo rozpadu rodziny, rodzice mają obowiązek dalej łożyć na uzasadnione potrzeby swoich dzieci. Natomiast zaliczka alimentacyjna, nie jest świadczeniem bezzwrotnym, ale jest to zaliczka na poczet świadczenia alimentacyjnego należnego uprawnionemu do zaliczki od dłużnika alimentacyjnego.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył skarżący wskazując, iż nie zgadza się z rozstrzygnięciem. Skarżący podniósł, iż nie ma dla niego pracy w Zakładzie Karnym, a ponadto jego zdaniem nie zostanie zatrudniony z uwagi na popełnione przestępstwa. Nadto skarżący zakwestionował prawidłowość wydanego Orzeczenia o niepełnosprawności, wskazując, iż choruje na padaczkę alkoholową i miał atak w (...). To również powoduje, ze nie zostanie zatrudniony. Jest bezdomny, nie ma dla niego pracy i dlatego wnosi o umorzenie zadłużenia alimentacyjnego.