Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Krzymów w sprawie realizacji usług opiekuńczych na terenie gminy i zasad odpłatności za usługi opiekuńcze stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka Sędziowie WSA Donata Starosta WSA Maciej Busz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Koninie na uchwałę Rady Gminy Krzymów z dnia 4 października 2011 r. nr X/80/11 w sprawie realizacji usług opiekuńczych na terenie gminy i zasad odpłatności za usługi opiekuńcze stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Gminy Krzymów w dniu 4 października 2011 r. działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j. t. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm. - dalej u.s.g. ) oraz art. 50, art. 96 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (j.t. Dz.U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm. - dalej u.p.s.) podjęła uchwałę nr X/80/11 w sprawie realizacji usług opiekuńczych na terenie gminy i zasad odpłatności za usługi opiekuńcze (Dz.Urz. Woj. Wlkp. z 2011r., nr 343, poz. 5804).

Prokurator Rejonowy w K. kwestionując w/w uchwałę pismem z dnia [...] stycznia 2014r. nr [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę zarzucając zaskarżonej uchwale rażące naruszenie prawa.

W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż podjęto ją na podstawie upoważnienia ustawowego wynikającego z art. 50 ust. 6 i art. 96 ust. 4 u.p.s. i jest adresowana do każdego podmiotu w określonym w normie stanie hipotetycznym. Z normatywnego charakteru uchwały wynika konieczność formułowania zawartych w niej postanowień jedynie na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego, precyzyjnie i kompleksowo realizując delegację ustawową. Akty prawa miejscowego winny uzupełniać wydane przez inne podmioty przepisy prawa powszechnie obowiązującego. Zatem z istoty aktu prawa miejscowego wynika niedopuszczalność powtarzania bądź modyfikowania norm powszechnie obowiązujących.

Zgodnie z art.7 Konstytucji RP organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, a w oparciu o art. 94 Konstytucji RP organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej na podstawie i w granicach upoważnień ustawowych ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Wykroczenie poza zakres przyznanej ustawowo kompetencji stanowi istotne naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności regulacji.

Przechodząc do zarzutów szczegółowych Prokurator zarzucił, że § 1 i 2 zaskarżonej uchwały stanowią powtórzenie treści art. 50 ust. 1 i 2 u.p.s., a nadto ich modyfikację prowadzącą do przekroczenia upoważnienia ustawowego wynikającą z art. 50 ust. 6 i art. 96 ust. 4 u.p.s. polegającego na uregulowaniu materii do której Rada nie została upoważniona. Mianowicie uregulowano, że pomoc będzie realizowana w miejscu zamieszkania przez opiekunki domowe. Tymczasem Rada nie posiada upoważnienia do regulowania sposobu realizacji i zakresu świadczonych usług. Tę kwestię uregulowano w art. 50 ust. 3 i 4 u.p.s. Z art. 50 ust. 5 u.p.s. wynika natomiast, że to ośrodek pomocy społecznej przyznając usługi opiekuńcze ustala ich zakres, okres i miejsce świadczenia. Rada Gminy nie ma więc upoważnienia w tym zakresie dla dokonywania regulacji. Prokurator podniósł również, że Rada Gminy nie posiada umocowania do uregulowania zatrudniania opiekunek domowych, co uczyniono w § 3 zaskarżonej uchwały.

Strona 1/5