Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka (spr.) Sędziowie WSA Donata Starosta WSA Anna Jarosz Protokolant Ref. staż. Agnieszka Walocha po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Miasta i Gminy B. z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały
Uchwałą z dnia 20 grudnia 2013 r. nr XXXVIII/278/2013, podjętą na podstawie art. 11a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 856) w związku z art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. u. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), Rada Miasta i Gminy Buk przyjęła program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Miasta i Gminy Buk w 2014 r.
Skargę na powyższą uchwałę wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu Wojewoda Wielkopolski domagając się stwierdzenia jej nieważności.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że w przedmiotowej Uchwale w § 3 Rada Miasta i Gminy Buk postanowiła, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia.
W ocenie organu nadzoru zaskarżona Uchwała jest aktem prawa miejscowego i podlega publikacji w dzienniku urzędowym.
W świetle art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego zawierające normy generalne i abstrakcyjne, mające charakter powszechnie obowiązujący winny być traktowane jako akty prawa miejscowego.
Przedmiotowa Uchwała posiada ww. cechy uzasadniające zakwalifikowanie jej do kategorii aktów prawa miejscowego.
Upoważnienie dla podjęcia uchwały zawiera art. 11a ustawy o ochronie zwierząt. Przepis ten określa organ właściwy do wydania aktu oraz zakres spraw, podlegających regulacji.
Wojewoda dokonał kwalifikacji przedmiotowego aktu prawa powszechnie obowiązującego przy uwzględnieniu jego cech materialnych i formalnych.
Zawarte w uchwale normy jako źródła prawa powszechnie obowiązującego regulują postępowanie wszystkich kategorii adresatów (obywateli, organów, organizacji publicznych i prywatnych, przedsiębiorców).
W ocenie organu nadzoru normy prawne zawarte w programie opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt mają formę norm o charakterze generalnym (nie odnoszą się do indywidualnie oznaczonego podmiotu, lecz do pewnej kategorii potencjalnych adresatów) i abstrakcyjnym (nie są "konsumowane" poprzez jednokrotne zastosowanie, lecz mogą zostać wykorzystane w nieograniczonej liczbie przypadków w przyszłości ( wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Kr 175/11 oraz wyrok z dnia 23 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Kr 402/11). Do ustalenia, że uchwala jest aktem prawa miejscowego wystarczy aby zawierała co najmniej jedną normę o charakterze generalnym i abstrakcyjnym skierowaną do podmiotów zewnętrznych (wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2002 r. I SA 2160/01, LEX 81765), który to warunek spełnia przedmiotowa uchwała.
Zaskarżona Uchwala, według organu nadzoru, jest aktem skierowanym do szerokiego kręgu określonych rodzajowo adresatów, w omawianym stanie faktycznym - do mieszkańców miasta i gminy Buk, bowiem wskazuje np. do której z lecznic weterynaryjnych mogą się zwrócić w przypadku zdarzenia drogowego z udziałem zwierząt. Zawiera ona normy powszechnie obowiązujące mające generalny charakter, co pozwala na ich wielokrotne zastosowanie. Jest zatem źródłem prawa powszechnie obowiązującego na terenie miasta i gminy Buk.