Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Dybowski Sędziowie WSA Bożena Popowska (spr.) As.sąd. Izabela Kucznerowicz Protokolant sekr. sąd. Agata Tyll po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 15 listopada 2007 r. sprawy ze skargi W. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego 1. oddala skargę 2. zasądza na rzecz r. pr. A. N. od Skarbu Państwa (Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) wynagrodzenie w kwocie [...] zł podwyższone o kwotę [...] zł stawki podatku od towarów i usług przewidzianej dla tego rodzaju czynności - łącznie [...] zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. /-/ I. Kucznerowicz /-/ M. Dybowski /-/ B. Popowska
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2006 r., [...], działając na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 w zw. z art. 106 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r., nr 64, poz. 593 ze zm.
- dalej jako: ups) oraz art. 104 i art. 130 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej jako: kpa) Prezydent Miasta P. przyznał W. N. zasiłek stały od dnia 1 sierpnia 2006 r. w wysokości 418 zł miesięcznie. Organ I instancji wskazał, iż na podstawie wywiadu środowiskowego w oparciu o art. 37 ust. 1 pkt 1 ups należało Stronie przyznać ww. zasiłek.
Odwołując się od powyższej decyzji Strona wskazała, iż z kwoty 418 zł zasiłku MOPR potrąca mu 250,80 zł na konto komornika, co pozbawia Stronę środków do życia. Odwołujący się zażądał, aby MOPR nie zajmował Jemu więcej niż 50 zł miesięcznie i aby poinformowano Go, "gdzie lub do kogo może się jeszcze odwołać, chyba że ma tę sprawę nagłośnić".
Decyzją z dnia [...] listopada 2006 r., [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. (dalej jako: SKO) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ II instancji wskazał, iż nie dostrzega uchybień w rozstrzygnięciu organu I instancji, zaś kwestie ewentualnych potrąceń mogą być uregulowane w kolejnej, a nie w zaskarżonej decyzji organu I instancji.
Wnosząc skargę na powyższe rozstrzygnięcie do Sądu, W. N. wskazał, iż zwracał się do MOPR-u o pomoc w powyższej sprawie, "jednak do tej pory p. Pani We. milczy. Muszę żyć za 200 zł na miesiąc!!!".
Odpowiadając na skargę SKO wniosło o jej oddalenie i podtrzymało swoją dotychczasową argumentację, dodatkowo wskazując, iż kolejną decyzją organu
I instancji - z dnia 2 października - podwyższono Skarżącemu wypłacaną kwotę zasiłku, a także, iż otrzymuje On pomoc również w innych formach - także od Swojej matki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga okazała się bezzasadna
Kontrola Sądu administracyjnego, zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1269 ze zm.) i art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako: ppsa) ogranicza się do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych. Kontrola ta ogranicza się więc do zbadania czy w toku rozpoznania sprawy organy administracji publicznej nie naruszyły prawa materialnego i procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Sąd administracyjny dokonał tej kontroli według stanu prawnego i na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydawania zaskarżonego aktu. Rozstrzygając skargę w powyższym zakresie, Sąd uznał, że organy orzekające w niniejszej sprawie prawidłowo ustaliły stan faktyczny i prawidłowo zastosowały do niego przepisy prawa materialnego. Zdaniem Sądu, organy obydwu instancji nie naruszyły nadto prawa procesowego.