Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Donata Starosta Sędziowie WSA Tomasz Grossmann (spr.) WSA Józef Maleszewski Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Środzie Wlkp. na uchwałę Rady Gminy Zaniemyśl z dnia 25 października 2004 r. nr XVII/131/2004 w przedmiocie szczegółowych zasad przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze oraz szczegółowych zasad częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również trybu ich pobierania stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości
Pismem z 04 maja 2016 r., sygn. akt Pa 198/15, Prokurator Rejonowy w Środzie Wlkp. (dalej jako: "Prokurator" lub "Skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na uchwałę nr XVII/131/2004 Rady Gminy Zaniemyśl z dnia 25 października 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, oraz szczegółowych zasad częściowego lub całkowitego zwolnienia z opłat, jak również trybu ich pobierania (zwaną dalej "Uchwałą"). Zaskarżonej w całości Uchwale zarzucił:
I. rażące naruszenie art. 94 Konstytucji RP poprzez niepełne wyczerpanie zakresu upoważnienia ustawowego zawartego w art. 50 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 163 z późn. zm.; dalej w skrócie "u.p.s.") i uregulowanie jedynie zasad i podstaw przyznawania świadczenia oraz warunków zaistnienia obowiązku, wysokości i sposobu zwrotu wydatków za świadczenia w formie usług opiekuńczych z jednoczesnym brakiem wskazania kosztu jednostkowego za jedną godzinę tych usług, czy wskazania innego bezspornego sposobu ustalenia wysokości opłaty za jedną godzinę usług opiekuńczych;
II. rażące naruszenie art. 94 Konstytucji RP poprzez przekroczenie zakresu upoważnienia ustawowego, i przekazanie przez Radę Gminy Zaniemyśl (zwanej dalej "Radą Gminy"), przepisem § 2 ust. 4 Uchwały, do kompetencji Ośrodka Pomocy Społecznej, ustalania wysokości ponoszonych przez świadczeniobiorcę opłat, gdy tymczasem kompetencja ośrodka pomocy społecznej przy przyznawaniu usług opiekuńczych na mocy art. 50 ust 5 u.p.s. ograniczona została do ustalenia ich zakresu, okresu i miejsca świadczenia;
III. naruszenie przepisu § 143, odsyłającego do treści § 137 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908, dalej w skrócie: "ZTP") poprzez powtórzenie w § 1 ust. 1 i 2 oraz § 2 ust. 3 Uchwały przepisów art. 50 ust. 1, 2, 3 u.p.s.
W oparciu o powyższe zarzuty Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności Uchwały w całości.
W uzasadnieniu skargi Prokurator wyjaśnił, że Uchwała jest aktem normatywnym - aktem prawa miejscowego. Z normatywnego charakteru tej uchwały wynika konieczność formułowania w jej treści postanowień jedynie na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego, przy precyzyjnym i kompleksowym realizowaniu delegacji ustawowej. Zawierający taką delegację przepis art. 50 ust. 6 u.p.s. wymaga, zdaniem Skarżącego, aby rada gminy, realizując upoważnienie ustawowe, określiła szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat w samej uchwale. Jeśli ustawodawca zastrzegł, że w drodze aktu prawa miejscowego wydanego przez radę gminy powinny znaleźć się określone regulacje, to ich brak skutkuje nieważnością całej uchwały, jako niewypełniającej kompetencji przyznanej radzie.