Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz Sędziowie WSA Izabela Bąk-Marciniak WSA Józef Maleszewski (spr.) Protokolant Sekr. sąd. Agnieszka Walocha po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...] w przedmiocie uznania świadczenia za nienależnie pobrane uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzająca ją decyzję Wójta [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...]
Decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. znak [...] Wójt [...] na podstawie art. 2 pkt 7 lit. c ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz.1228, obecnie Dz. U. z 2015 r., poz. 859 dalej: u.p.o.u.a.) i art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej: k.p.a.), że zaliczka alimentacyjna pobrana przez E. S. na córkę J. S. w okresie od dnia 26.02.2006 r. do dnia 31.08.2006 r. w kwocie 170 zł miesięcznie na podstawie decyzji Wójta [...] z dnia [...].02.2006 r., była świadczeniem nienależnie pobranym w rozumieniu art. 2 pkt 7 lit. c u.p.o.a.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...].02.2006 r. nr [...], działając z upoważnienia Wójta [...], Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] przyznał E. S. prawo do świadczenia w formie zaliczki alimentacyjnej na córkę J. S. w kwocie 170 zł miesięcznie w okresie od lutego 2006 r. do sierpnia 2006 r. w oparciu o dokumenty przesłane przez Komornika Sądowego Sądu Rejonowego [...] zawierające wniosek E. S. z dnia [...].02.2006 r. wraz z zaświadczeniem o bezskuteczności prowadzonego postępowania egzekucyjnego oraz zaświadczeniem Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] o wysokości dochodów Pani E. S. za 2004 rok. Powyższa decyzja wydana została w oparciu o przepisy ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r., poz.732).
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...].02.2014 r. nr [...] stwierdziło nieważność przedmiotowej decyzji Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...]. W uzasadnieniu swej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że wniosek E. S. stanowiący podstawę do przyznania zaliczki alimentacyjnej, nie zawierał podpisu wnioskodawcy, co zdaniem SKO stanowi rażące naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności decyzji na mocy art.156 § 1 pkt 2 kpa.
Wskutek stwierdzenia nieważności decyzji [...] przez organ wyższej instancji, uznać należy, że wypłacona zaliczka alimentacyjna była świadczeniem nienależnie pobranym, w rozumieniu przepisów u.p.o.a.
Od powyższej decyzji odwołanie wniosła E. S. Podniosła, że pobierane przez nią pieniądze na rzecz małoletniej córki należnie. Uchylenie po tylu latach decyzji przyznającej zaliczkę alimentacyjną i wydanie decyzji o nienależnie pobranych świadczeniach uznała za bardzo krzywdzące.
Po rozpoznaniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu Kolegium podniosło, że konsekwencją stwierdzenia decyzją z dnia [...].02.2014 r. nr [...] nieważności decyzji z dnia [...].02.2006 r. nr [...] jest uznanie, iż wypłacone na podstawie unieważnionej decyzji zaliczki alimentacyjne są świadczeniem nienależnym.
W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu E. S. (dalej: skarżąca) oświadczyła, że została skrzywdzona bezdusznym potraktowaniem sprawy przez SKO, które działa pod dyktando jej byłego męża - dłużnika alimentacyjnego.