Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Włoszakowice w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Włoszakowice
Tezy

Ustawodawca - wyznaczając w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236 poz. 2008 ze zm.) zakres materii regulaminowej - pozostawił stosunkowo niewielki obszar dla normowania w regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminie szczególnych obowiązków zarządców dróg publicznych. Udzielone radzie gminy upoważnienie w tym zakresie obejmuje tylko te spośród punktów wymienionych w powołanym przepisie, które odnoszą się wprost do "dróg publicznych" (art. 4 ust. 2 pkt 2) tudzież do "terenów przeznaczonych do użytku publicznego" (art. 4 ust. 2 pkt 3).

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stankowski Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska WSA Tomasz Grossmann (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Frankowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 lutego 2011 r. sprawy ze skargi Zarządu Powiatu Leszczyńskiego na uchwałę Rady Gminy Włoszakowice z dnia 11 sierpnia 2006 r. nr XXXV/273/2006 w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Włoszakowice 1. stwierdza nieważność § 9 zaskarżonej uchwały, 2. określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w części opisanej w pkt 1 sentencji, 3. zasądza od Rady Gminy Włoszakowice na rzecz skarżącego kwotę 300 złotych ( trzysta ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/7

Skargą z dnia 29 września 2010 r. Zarząd Powiatu Leszczyńskiego (dalej: "Zarząd Powiatu") wystąpił o stwierdzenie nieważności (względnie stwierdzenie podjęcia z naruszeniem prawa) uchwały nr XXXV/273/2006 Rady Gminy Włoszakowice w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Włoszakowice (Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego z dnia 12 października 2006 r., Nr 158, poz. 3724; dalej: "Regulamin") w części obejmującej postanowienia:

1) § 9 ust. 1 pkt 1 - gdyż nałożony tym przepisem obowiązek szczegółowo określa technologie, jakie zarządca drogi powinien stosować w trakcie zimowego utrzymania dróg, do czego brak ustawowego upoważnienia;

2) § 9 ust. 1 pkt 2 po wyrazach "całoroczne utrzymanie czystości i porządku na drogach publicznych", w części: "...(w tym czystości znaków i urządzeń drogowych), przejściach dla pieszych, parkingach, parkach, zieleńcach, chodnikach i schodach będących w jego administrowaniu oraz stwarzaniu odpowiednich warunków organizacyjno-technicznych do wykonywania powyższego obowiązku" - gdyż przepis ten wskazuje również miejsca, które nie są częściami składowymi dróg, jak parki, zieleńce, schody, a wkraczając w kompetencje zarządcy drogi określa, jakie warunki mają być spełnione do wykonywania obowiązku utrzymania czystości i porządku na drogach publicznych, do czego brak ustawowego upoważnienia,

3) § 9 ust. 1 pkt 3 w części: "...oczyszczanie przystanków komunikacyjnych..." - jako sprzeczny z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 ze zm., dalej jako: "ustawa o utrzymaniu czystości", w skrócie "u.c.p.g.");

4) § 9 ust. 3 - gdyż przepis ten przekracza kompetencje ustawowe dane radzie gminy w art. 5 u.c.p.g.

Zdaniem skarżącego w art. 5 ust. 4 u.c.p.g. enumeratywnie zostały określone obowiązki zarządów dróg w zakresie utrzymania czystości i porządku na drogach publicznych, zaś Rada Gminy Włoszakowice (dalej: "Rada Gminy") podejmując zaskarżoną uchwałę określiła dla zarządców dróg powinności wykraczające poza obowiązki określone w powołanym przepisie. Skarżący wskazał ponadto, że pismem z dnia 18 sierpnia 2010 r., doręczonym w dniu 20 sierpnia 2010 r., wezwał Radę Gminy do usunięcia naruszenia prawa we wskazanym wyżej zakresie, jednak wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.

W piśmie przewodnim dołączonym do przesłanej do Sądu skargi Wójt Gminy Włoszakowice stwierdził, że skarga jest bezzasadna, a skarżący nie ma interesu prawnego w zaskarżeniu ww. uchwały.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne, kierując się kryterium legalności, dokonują zatem oceny zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego. W myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, Nr 1270 z późn. zm.; dalej w skrócie "p.p.s.a."), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że bierze pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, a także wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i wniosków podniesionych w skardze - w granicach sprawy. W niniejszej sprawie jej granice wyznacza zarówno charakter zaskarżonego aktu, jak i interes prawny skarżącego - zarządcy dróg publicznych (powiatowych).

Strona 1/7