Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi krajowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części utrzymującej w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w odniesieniu do działki [...] z arkusza [...]; 2. w pozostałej części oddala skargę; 3. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w zakresie określonym w punkcie 1 do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
IV SAM/a 1128/09
UZASADNI EN IE
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] Minister Infrastruktury, zwany dalej "Ministrem", po rozpatrzeniu odwołań: R. N., J. B., A. T., J. T. oraz M. T., zwanej dalej "skarżącą", od decyzji Wojewody [...], zwanego dalej "Wojewodą", z dnia [...] grudnia 2008 r. Nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej dla inwestycji polegającej na rozbudowie węzła "A." w ciągu ulicy [...] (droga krajowa nr [...]) w P., województwo [...], zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości, oraz nadającej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, utrzymał decyzję Wojewody w mocy.
Zaskarżona decyzja Ministra zapadła w następującym stanie faktycznym.
Pismem z dnia [...] czerwca 2008 r. Zarząd Dróg Miejskich w P. wniósł o ustalenie lokalizacji dla planowanej inwestycji. Decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. Wojewoda lokalizację tę ustalił. O decyzji tej kilka stron, w tym skarżąca, wniosło odwołania. Rozpatrzywszy odwołania Minister utrzymał w mocy decyzję Wojewody. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Minister wyraził stanowisko, że lokalizacja przedmiotowej inwestycji nastąpiła w zgodzie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz.721 z późn.zm.), a zarzuty odwołań nie zasługują na uwzględnienie. Odnosząc się do zarzutów odwołania skarżącej Minister wskazał, że nie można zgodzić się z twierdzeniem, że zmiana zakresu wniosku o ustalanie lokalizacji inwestycji drogowej, jak również znowelizowanie przepisów ustawy o szczególnych zasadach (...) stanowią podstawę do wszczęcia nowego postępowania. Dyspozycja zawarta w art.6 ust.1 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach (...) stanowi, że do spraw wszczętych i niezakonczonych decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Pozostałe zarzuty skarżącej, odnoszące się do obowiązków wynikających z zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (uchwała Rady Miasta [...] Nr [...] z dnia [...] stycznia 2006 r.) nie mogą być uwzględnione, ponieważ zgodnie z art.10 ustawy zapisy planów nie mają zastosowania do spraw z zakresu lokalizacji inwestycji drogowych. Przy ocenie zarzutów podniesionych w odwołaniach
J. B. i A. T. organ podniósł m.in., że odwołujący się wnioskowali o wykonanie w ramach przebudowy wiaduktu pełnego uzbrojenia zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, w tym połączenia z istniejącym w ulicy [...] kolektorem sanitarnym. Niezależnie od wskazanych już wyżej wniosków wynikających z art.10 ustawy organ podniósł, że przepisy nie nakładają na inwestora obowiązku, aby w ramach planowanej inwestycji drogowej budował infrastrukturę techniczną, która nie będzie służyła obsłudze przedsięwzięcia drogowego. W skardze na decyzję skarżąca M. T. podniosła, że zaskarżona decyzja narusza:
- art.7 ust.1 ustawy o szczególnych zasadach (...), stanowiący, że decyzja lokalizacyjna zawiera m.in. wymagania dotyczące uzasadnionych interesów osób trzecich poprzez uniemożliwienie podłączenie nieruchomości skarżącej oraz nieruchomości okolicznych do kolektora kanalizacji sanitarnych,