Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w W. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Prezydenta W. nr [...].
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki, sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi T. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Prezydenta W. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...].

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez T. G. postanowieniem z dnia [...].01.2014 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia skarżącej, wniesionego na postanowienie Prezydenta W. z dnia [...].12.2013 r., nr [...], o odmowie wydania zaświadczenia określonej treści, utrzymało w mocy postanowienie organu I. instancji.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że T. G. w dniu [...].11.2013 r. złożyła do Prezydenta W. (Centrum Pomocy Społecznej Dzielnicy [...]) wniosek o wydanie zaświadczenia o bezdomności za okres od września do listopada 2013 r. Jednocześnie zażądała podania powodów niewdrożenia dla niej programu wychodzenia z bezdomności.

Organy obu instancji (Prezydent W., a następnie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W.) odmówiły T. G. wydania zaświadczenia o bezdomności od września do listopada 2013 r. Podały, że zgodnie z przepisem art. 218 § 1 K.p.a. organ administracji publicznej jest zobowiązany wydać zaświadczenie o określonych faktach osobie, która posiada w tym interes prawny, wówczas, gdy te informacje są mu znane z urzędu, bowiem wynikają z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Centrum Pomocy Społecznej nie prowadzi rejestru i ewidencji osób bezdomnych, ponieważ ustawa o pomocy społecznej nie nakłada takiego obowiązku. W tej sytuacji, w ocenie organów obu instancji, brak było podstaw do wydania zaświadczenia o żądanej treści.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, T. G. wniosła m.in. o uchylenie zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu skargi stwierdziła, że postanowienie jest dla niej krzywdzące, nie wie też dlaczego nie umożliwiono jej uczestniczenia w programie wychodzenia z bezdomności (art. 49 ustawy o pomocy społecznej). W zażaleniu zaś wskazała na uzyskiwane zaświadczenia.

Na rozprawie przed Sądem dodała, że uczestniczenie w tym programie pozwoliłoby jej na uzyskanie zatrudnienia, mimo posiadanego inwalidztwa, co znacznie polepszyłoby jej sytuację materialną, jeszcze przed uzyskaniem lokalu komunalnego, co nastąpiło w styczniu 2014 r.

W odpowiedzi na skargę, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m. in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25.07.2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz.1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.) sprowadzają się do kontroli działalności organów administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego. Przy czym w myśl art. 134 P.p.s.a. Sąd rozstrzygając w granicach danej sprawy nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Strona 1/3