Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Protokolant Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2010 r. sprawy ze skarg M. B., T. B., J. K. i H. W. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania 1. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz utrzymanego nim w mocy postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz skarżącej T. B. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] Minister Infrastruktury utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...] odmawiające zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji drogi dla zamierzenia inwestycyjnego pn: ,,Rozbudowa skrzyżowania ulic: [...] - [...] - [...]-[...] w K. wraz z rozbudową infrastruktury: odwodnienia, oświetlenia, sygnalizacji świetlnej oraz kolidującego uzbrojenia podziemnego sieci: kanalizacji sanitarnej, wodociągowej, gazociągowej, elektroenergetycznych, teletechnicznej".
Uzasadniając postanowienie organ wskazał, iż w trakcie postępowania prowadzonego na wniosek Prezydenta Miasta K. w sprawie wydania decyzji o lokalizacji drogi do ww. inwestycji A. W., J. W., P., J. K., M. i J. B., T. B. oraz H. W. złożyli wnioski o zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zagadnienia wstępnego jakim jest zaskarżona przez strony decyzja Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2008 r. utrzymująca w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2007 r. o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. Minister Infrastruktury wskazał, iż po ponownym przeanalizowaniu materiału należy stwierdzić, iż zachodzą przesłanki uzasadniające zawieszenie postępowania w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z art. 16 § 1 kpa decyzja Ministra Środowiska korzysta z przymiotu ostateczności i dopóki nie zostanie wyeliminowana z obrotu prawnego bądź nie zostanie wydane postanowienie o wstrzymaniu jej wykonania, zawieszenie postępowania naruszałoby art. 97 § 1 pkt 4 i art. 16 § 1 kpa oraz nakaz wynikający z art. 12 § 1 kpa.
Skargę na to rozstrzygnięcie złożyli M. B., T. B., J. K. oraz H. W..
M. B. w skardze zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie przepisów prawa administracyjnego, w szczególności art. 7 i art. 9 oraz art. 10 i art. 11 kpa, a także art. 81 kpa, poprzez niedostateczne wyjaśnienie sprawy oraz niezapewnienie możności wypowiedzenia się stron co do przeprowadzonych dowodów oraz zarzuciła naruszenie art. 107 § 3 Kpa w zw. z art. 126 Kpa oraz niewłaściwe zastosowanie art. 97 § 1 pkt 4 kpa oraz pominięcie art. 97 § 1 pkt 1 kpa. Ponadto wskazała, iż w zeszłym roku zmarł jej mąż J. B., będący właścicielem działek o nr ew. [...] i [...] i w związku z tym zarzuca pominięcie przez organy przesłanki zawieszenia postępowania z art. 97 § 1 pkt 1 kpa.
T. B. zarzuciła naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, w szczególności art. 7 i art. 9 oraz art. 10 Kpa, a także art. 77 § 1 i art. 81 Kpa, poprzez niedostateczne wyjaśnienie sprawy, brak należytego i wyczerpującego informowania strony o okolicznościach faktycznych i prawnych oraz niedopełnienie obowiązku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, a także nie zapewnienie możliwości wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów. Dodatkowo podniosła naruszenie art. 107 § 3 w zw. z art. 144 Kpa poprzez brak rzetelnego uzasadnienia faktycznego zaskarżonego postanowienia oraz błędną interpretację art. 138 Kpa i niewłaściwe zastosowanie art. 97 § 1 pkt 4 Kpa.