Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), Protokolant spec. Anna Nader, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2013 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Granicznego Lekarza Weterynarii w G. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...]; 2. zasądza od Głównego Lekarza Weterynarii na rzecz skarżącej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 10 993 (dziesięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt trzy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] Główny Lekarz Weterynarii, w wyniku rozpatrzenia odwołania P. Sp. z o.o. z siedzibą w G., uchylił decyzję nr [...] Granicznego Lekarza Weterynarii w G. z dnia [...] maja 2010 r. znak [...] i orzekł, że odmawia stwierdzenia nadpłaty w zakresie opłat uiszczonych za przeprowadzenie weterynaryjnej kontroli granicznej w wysokości wyższej niż należna.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Główny Lekarz Weterynarii podał, że w dniu 11 marca 2010 r. P. Sp. z o.o.( dalej Spółka) złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w zakresie opłat uiszczonych za przeprowadzenie weterynaryjnej kontroli granicznej w wysokości wyższej niż należna oraz o zwrot nadpłaty w wysokości 379.220,88 zł. W swoim wniosku Spółka podniosła, że za przeprowadzenie weterynaryjnej kontroli granicznej produktu przewożonego przez terytorium Unii Europejskiej powinna zostać pobrana opłata obniżona o 40 % w stosunku do opłaty normalnie pobieranej przez organy. Opłata za przeprowadzenie weterynaryjnej kontroli przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego, która zostaje bezpośrednio przewieziona poza terytorium Unii Europejskiej oraz przesyłki takich produktów, której przewóz poza terytorium Unii połączony jest z jej czasowym składowaniem w składzie celnym na terytorium Unii Europejskiej, nie powinna być różnicowana. W związku z powyższym pobrana opłata przewyższająca 40 % opłaty przewidzianej w poz. 5 i 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 grudnia 2006r. w sprawie sposobu ustalania i wysokości opłat za czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną, sposobu i miejsc pobierania tych opłat oraz sposobu przekazywania informacji w tym zakresie Komisji Europejskiej (Dz. U. z 2007r, Nr 2, poz. 15), ma charakter nienależny. Do wniosku załączono wykaz numerów rachunków wraz z kwotami nadpłat za lata 2006-2009.
Decyzją z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] Graniczny Lekarz Weterynarii w G. odmówił stwierdzenia nadpłaty i umorzył postępowanie w przedmiocie wniosku o zwrot nadpłaty. W ocenie organu pierwszej instancji w sprawie niniejszej nie wystąpiły przesłanki do stwierdzenia nadpłaty. Z załączonych przez stronę świadectw CVED wynika, że przeznaczeniem celnym przesyłki był skład celny, a nie procedura tranzytu, która uprawnia do pobierania opłaty w niższej stawce.
Odwołanie od powyższej decyzji Granicznego Lekarza Weterynarii w G. wniosła Spółka, zarzucając naruszenie prawa materialnego tj. § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 grudnia 2006 roku w sprawie sposobu ustalania i wysokości opłat za czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną, sposobu i miejsc pobierania tych opłat oraz sposobu przekazywania informacji w tym zakresie Komisji Europejskiej (Dz. U. z 2007r, Nr 2, poz. 15). oraz § 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 kwietnia 2004r. w sprawie wysokości opłat za czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną, miejsc pobierania opłat oraz zakresu i sposobu przekazywanych informacji Komisji Europejskiej (Dz. U. Nr 100, poz. 1019 ze zm.) poprzez taką jego wykładnię, iż nie obejmuje ona weterynaryjnej kontroli granicznej przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego, które podczas ich przewozu przez terytorium Unii Europejskiej są jedynie czasowo składowane w ramach procedury celnej składu celnego. Ponadto wskazała na naruszenie przepisu postępowania tj. art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007r, Nr 155, poz. 1095 ze zm.), poprzez wydanie decyzji odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w sytuacji, kiedy w realiach rozpoznawanej sprawy obowiązywało domniemanie rozstrzygnięcia zgodnego z wnioskiem strony.