Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), Asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2009 r. sprawy ze skarg J. M. oraz T. B. i G. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi krajowej - oddala skargi -
Decyzją z dnia [...] grudnia 2007 roku, Nr [...] Wojewoda [...] ustalił lokalizację inwestycji w postaci rozbudowy drogi krajowej
Nr [...] J. - K. o ciągi pieszo jezdne w m. D. na odcinakach:
od km [...] do km [...] wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi.
W uzasadnieniu decyzji Wojewoda stwierdził, że inwestor przedłożył wymagane przepisami prawa dokumenty. Dzięki budowie ciągów pieszo - jezdnych wyeliminowany zostanie ruch pieszych z korony drogi i nastąpi odciążenie jezdni o lokalny ruch samochodowy.
Od powyższej decyzji odwołanie złożyli A. M., J. M., M. M. i M. M., T. B., G. S., M. P., G. P. oraz W. G.
A. M., J. M., M. M. i M. M. wyrazili wątpliwość czy zostanie im zapewniony dostęp do ich działek oraz czy dostęp ten będzie zapewniony w trakcie rozbudowy drogi. W decyzji nie ma stwierdzenia, że Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w R. ma wyrazić zezwolenie na wykonanie zjazdu z ciągu pieszo jezdnego każdemu sąsiadującemu z tym ciągiem. Zezwolenia na zjazdy powinny być przydzielane z góry na znanych warunkach i nie powinny zależeć od kaprysu Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w R.
Odwołujący się stwierdzili, że starali się już o wyrażenie zgody na budowę zjazdów i jej nie uzyskali. W związku z tym nie wyrażają zgody na podział działek o nr ew. [...], [...] i [...]. Jeżeli Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w R. ma być właścicielem drogi i jeśli ma być właścicielem działek o nr ew. [...], [...] i [...], to powinna przejąć także działki o nr ew. [...], [...] i [...], a w zamian przekazać równoważną działkę zamienną.
Odwołujący się stwierdzili, że są właścicielami działki o nr ew. [...] położonej po drugiej stronie drogi krajowej nr [...] i sprzeciwiają się likwidacji istniejącego zjazdu
Sygn. akt IV SA/Wa 1465/08 na tę działkę. Proponowany zjazd ogranicza prowadzoną przez nich na tej działce działalność gospodarczą, a w istocie ją likwiduje. Na działkę wjeżdżają samochody ciężarowe o masie 38 t. Ani zjazd, ani ciąg pieszo jezdny nie nadaje się do tego, by jeździły po nim takie pojazdy. Zdaniem odwołujących się, wbrew twierdzeniem Wojewody, nie poprawi to bezpieczeństwa. Aktualnie istnieją tylko zjazdy publiczne do obiektów, w których prowadzona jest działalność gospodarcza. Nie ma natomiast zjazdów indywidualnych. Główną przyczyną dużej wypadkowości są skrzyżowania na drodze krajowej, a nie zjazdy na działki.
Odwołujący się stwierdzili, że decyzja o lokalizacji drogi narusza ich obecny stan posiadania. W projekcie brak jest rozbudowy instalacji typu woda, kanalizacja, energia elektryczna, gaz, telekomunikacja itp., które jako pierwsze powinny być położone wzdłuż tej drogi. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta przewiduje wzdłuż drogi krajowej nr [...] na szerokości 80 m obszary przewidziane do zorganizowanej działalności inwestycyjnej. Wyeksponowany dywanik bitumiczny powinien być położony na końcu.
T. B. i G. S. stwierdzili, że są właścicielami działek o nr ew. [...], [...], [...] z obrębu nr [...] i nie wyrażają zgody na wejście w teren i częściowe zabranie działek, rozbiórkę płotu, wykonanie na ich działce mijanki. Stwierdzili również, że inne były ustalenia z osobami zajmującymi się projektem, a inne zawarto w wykonanym projekcie. Działki są odrolnione i prowadzą na nich działalność gospodarczą. Zaprojektowana droga utrudnia im jakikolwiek wyjazd z ich posesji na drogę krajową nr [...] co było obiecane w trakcie projektowania. Na posesje wjeżdżają samochody o masie całkowitej 38 t i długości 16 m, a planowana droga serwisowa pozwala jeździć pojazdom o masie całkowitej 3,5 tony.