Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska, Sędziowie sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska (spr.), asesor WSA Anna Sidorowska-Ciesielska, Protokolant sekr. sąd. Karolina Heman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2018 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2018r. nr [...] Główny Inspektor Ochrony Środowiska (dalej: GIOŚ) po rozpatrzeniu odwołania S. S., od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: WIOŚ) z dnia [...] maja 2017r. znak: [...], wymierzającej administracyjną karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za gospodarowanie odpadami niezgodnie z posiadanym zezwoleniem na przetwarzanie odpadów.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
[...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska (dalej: WIOŚ) decyzją z dnia [...] maja 2017r. znak [...], wydaną na podstawie art.194 ust.1 pkt 4 i ust.3, art. 196, art. 197 pkt 1, art. 198, art. 199, art. 201 ust.1 i art. 202 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2016 r., poz. 1987, - dalej: ustawa o odpadach) wymierzył S. S., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą [...] karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za gospodarowanie odpadami niezgodnie z posiadanym zezwoleniem na przetwarzanie odpadów.
Organ w oparciu o przeprowadzone czynności kontrolne w dniu 8-9 lutego 2017r. oraz w dniach 10-17 marca 2017r. ustalił, że S. S. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą [...] posiada decyzję Marszałka Województwa [...] z dnia [...] listopada 2014r. nr [...], zezwalającą na prowadzenie działalności w zakresie przetwarzania odpadów innych niż niebezpieczne poza instalacjami i urządzeniami poprzez wypełnienie terenu niekorzystnie przekształconego, tj. wyrobiska po eksploatacji złoża kruszywa naturalnego [...] i [...] zlokalizowanego na części działki o nr ew. [...] i [...] położonych w obrębie miejscowości [...], gmina [...]. W warunkach tego zezwolenia określono m. in. że proces odzysku ma polegać na wypełnieniu w sposób uporządkowany zapewniający równomierny wzrost poziomu odtworzonego terenu niecki wyrobiska odpadami wyszczególnionymi w tabeli określonej w pkt 1 decyzji. Każda partia odpadów miała być na bieżąco rozprowadzana i zagęszczana przy użyciu spycharki, samochodów wwożących odpady.
W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych organ ustalił, że odpady do wypełnienia wyrobiska (gruz budowlany) pochodzą z firmy [...] w [...]. Odpady gruzu budowlanego wykorzystywane do rekultywacji wyrobiska były zanieczyszczone resztkami folii, tworzyw sztucznych, drewna i metali (złomu). Ustalono, również że rekultywacja nie jest prowadzona od najniższej położone części wyrobiska, z uwagi - jak wskazała skarżąca - na trudny dostęp. Odpady są częściowo spychane tworząc skarpę. Nadto wyniki analizy pobranych prób odpadów wskazują na obecność w odpadach fluorków, siarczanów, rozpuszczalnego węgla organicznego oraz wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych. Ustalenia z kontroli zostały odnotowane w protokole z kontroli podpisanym przez kontrolowaną w dniu 17 marca 2017r.
S. S., odwołała się od powyższej decyzji.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska (dalej organ odwoławczy, GIOŚ) decyzją z dnia [...] marca 2018r. (nr wskazany na wstępie) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Wskazując na obowiązujące w sprawie przepisy oraz podnosząc, że organ I instancji prawidłowo ocenił stan faktyczny. Zaskarżona decyzja posiada wszystkie wymagane, wymienione w art. 107 § 1 k.p.a. elementy. Przeprowadzona przez organ ocena posiadanych dowodów, zdaniem organu odwoławczego, jest logiczna i nie nosi cech dowolności a sposób sformułowania uzasadnienia wskazuje na to, że prawidłowo zastosował on przepisy prawa, stanowiące podstawę decyzji. GIOŚ wskazał również, że podziela argumentację organu I instancji, która w świetle poczynionej oceny materiału dowodowego jest uzasadniona i nie wykracza poza ramy swobodnej oceny dowodów. Organ ponownie wyjaśnił, że w decyzji Marszałka Województwa [...] z dnia [...] listopada 2014r. nr [...] organ ochrony środowiska wskazał w pkt 1 decyzji rodzaje odpadów, które można wykorzystać do rekultywacji terenu. Tymczasem w trakcie kontroli u przedsiębiorcy stwierdzono, że w wyrobisku po eksploatacji złoża kruszywa naturalnego znajdują się odpady gruzu budowlanego zanieczyszczone resztkami folii, tworzyw sztucznych, drewna, metali, które nie zostały ujęte w zezwoleniu. W zezwoleniu określono również w pkt 2, że proces odzysku ma polegać na wypełnieniu w sposób uporządkowany zapewniający równomierny wzrost poziomu odtwarzanego terenu niecki wyrobiska odpadami układanymi sukcesywnie począwszy od najniżej położonych części wyrobiska. Tymczasem skarżąca zeznała do protokołu z przesłuchania stanowiącego załącznik do protokołu z kontroli, że rekultywacja nie była prowadzona od najniżej położonej części wyrobiska.