Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Zyglewska, sędzia WSA Alina Balicka (spr.), sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy cofnięcia zakazu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii w [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...]; 2. zasądza od [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii na rzecz skarżącego S. S. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Powiatowy Lekarz Weterynarii w S. decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. znak: [...] zakazał S. S. - właścicielowi gospodarstwa położonego w miejscowości P., ul. [...],[...] S., wprowadzania do obrotu świń i produktów pochodzących od tych zwierząt oraz nakazał oczyszczenie i dezynfekcję obiektów inwentarskich, pomieszczeń magazynowych, w których przechowywano i wytwarzano pasze zanieczyszczone i potencjalnie zanieczyszczone przetworzonym białkiem zwierzęcym, urządzeń i przedmiotów używanych do wytwarzania i zadawania pasz. Decyzji nadał rygor natychmiastowej wykonalności. Przesłanką wydania tej decyzji były ustalenia kontroli przeprowadzonych w dniach 11 i 13 czerwca 2012 r. oraz wyniki badań próbek pobranych w gospodarstwie S. S. w dniach 22 maja i 11 czerwca 2012 r., które wykazały naruszenia przepisów prawa odnośnie zakazów obowiązujących w żywieniu zwierząt.
S. S. w związku z decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. zwrócił się do Powiatowego Lekarza Weterynarii w S. z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu świń pochodzących z jego gospodarstwa.
Powiatowy Lekarz Weterynarii decyzją z dnia [...] października 2012 r. znak: [...] odmówił S. S. cofnięcia zakazu wprowadzania do obrotu świń pochodzących z tego gospodarstwa nałożonego decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r.
Na skutek odwołania S. S. [...] Wojewódzki Lekarz Weterynarii z siedzibą w S. decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. znak: [...] utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] października 2012 r.
[...] Wojewódzki Lekarz Weterynarii w uzasadnieniu decyzji wskazał, że S. S. prowadząc hodowlę trzody chlewnej i bydła, jako podmiot działający na rynku pasz zgodnie z kodem D (podmiot wytwarzający nieprzeznaczone do wprowadzenia do obrotu mieszanki paszowe z udziałem premiksów zawierających dodatki paszowe określone w pkt 3 lit. c załącznika do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 1 marca 2007 r. w sprawie sposobu prowadzenia rejestru zakładów wytwarzających pasze (Dz. U. nr 45, poz. 291 ze zm.) nie zapewnił zgodności paszy z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla tego rodzaju działalności.
Zdaniem organu pasza, którą S. S. zastosował w karmieniu trzody chlewnej nie mogła być uważana za bezpieczną w zakresie czynników objętych szczegółowymi przepisami wspólnotowymi. Organ podniósł, że wyniki przeprowadzonych badań nie budzą wątpliwości, że S. S. magazynował w pomieszczeniu służącym do przechowywania pasz ciemnobrunatny proszek, który okazał się mączką mięsno-kostną. Mączkę taką zgodnie z analizą ryzyka uznaje się za materiał kat. 1 i jest usuwana jako odpad w drodze spalania. Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. nr 17, poz. 127 ze zm.) produkty pochodzenia zwierzęcego mogą być wprowadzane na rynek, jeżeli zostały pozyskane od zwierząt lub ze zwierząt, które były karmione paszami spełniającymi wymagania określone w przepisach o paszach.
Ponadto organ wskazał, że zgodnie z preambułą Rozporządzenia (WE) Nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz (Dz. U. UE L 2005.35.1 ze zm.) zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo pasz spoczywa na przedsiębiorstwie paszowym. Jednakże S. S. nie udowodnił, że nie uchybił przepisów prawa dotyczących bezpieczeństwa pasz.