Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik Sędziowie sędzia WSA Joanna Borkowska (spr.) sędzia WSA Anita Wielopolska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi N. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę.
Uzasadnienie.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2017r. znak [...], Minister Środowiska (dalej organ). po rozpatrzeniu odwołania [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej skarżąca), od decyzji Marszałka Województwa [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2017r. znak: [...], [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Stan sprawy był następujący:
Pismem z dnia [...] września 2016 r., [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] zwróciła się o wydanie zezwolenia na przetwarzanie (odzysk) odpadów innych niż niebezpieczne poza instalacjami i urządzeniami, poddawanych odzyskowi w procesie R5, polegającym na wypełnianiu odpadami terenu niekorzystnie przekształconego zlokalizowanego w rejonie [...] w [...] na działkach o numerach ewidencyjnych: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...].
W toku postępowania administracyjnego pracownicy organu pierwszej instancji ustalili, że teren objęty wnioskiem z dnia [...] września 2016 r. stanowi częściowo wyeksploatowane zwałowisko, na którym znajduje się materiał rodzimy zdeponowany w postaci pryzm niejednorodny pod względem morfologicznym a na terenie tym znajdują się doły i zagłębienia powstałe podczas prowadzonych prac związanych z przemieszczaniem mas rodzimego materiału.
Marszałek Województwa [...] decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2017r. znak: [...], [...] umorzył postępowanie w sprawie, wobec stwierdzenia, że jest ono bezprzedmiotowe, gdyż nie istniała możliwości zastosowania przepisu art. 41 ust. 3 pkt 1) ppkt b) ustawy o odpadach, z tej przyczyny, że teren objęty wnioskiem nie stanowi terenu niekorzystnie przekształconego w postaci wyrobiska odkrywkowego ani zapadliska. Powołany przepis wskazuje marszałka województwa jako właściwego do załatwienia sprawy.
Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie do Ministra Środowiska zarzucając jej naruszenie:
1. art. 19 k.p.a. poprzez wydanie decyzji z naruszeniem przepisów o właściwości,
2. art. 65 § 1 k.p.a. w związku z art. 41 ust. 3 pkt. 2 ustawy o odpadach, poprzez ich niezastosowanie i nieprzekazanie sprawy według właściwości organowi rzeczowo właściwemu, tj. staroście, a to wobec ustalenia stanu faktycznego do tego obligującego,
3. art. 105 § 1 k.p.a. poprzez uznanie, że w niniejszej sprawie postępowanie stało się bezprzedmiotowe,
4. art. 41 ust. 3 pkt 1 lit b ustawy o odpadach poprzez niewłaściwe jego zastosowanie i uznanie, że niespełnienie przesłanek określonych w tym przepisie powoduje bezprzedmiotowość postępowania,
5. przepisów Załącznika nr 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 maja 2015r. w sprawie odzysku odpadów poza instalacjami i urządzeniami (Dz. U. z 2015r. poz. 796) poprzez uznanie, że terenami niekorzystnie przekształconymi, które można wypełniać w procesie odzysku R5 są wyłącznie zapadliska, nieeksploatowane odkrywkowe wyrobiska lub części tych wyrobisk, podczas gdy prawodawca posłużył się wyliczeniem przykładowym.