Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Rząsa, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia del. SO Aleksandra Westra (spr.), Protokolant ref. Marta Pachulska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2018 r. sprawy ze skarg Stowarzyszenia [...] z siedzibą w G. oraz Fundacji [...] z siedzibą w W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargi
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzją nr [...] z [...] kwietnia 2017 r. Minister Środowiska na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 oraz art. 377a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r. poz. 672) umorzył postępowanie odwoławcze z odwołań Stowarzyszenia [...] w [...], Stowarzyszenia [...] w [...] i Fundacji [...] w [...] od decyzji Marszałka Województwa [...] z dnia [...] stycznia 2017 r., znak [...]. Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Decyzją Marszałka Województwa [...] z [...] stycznia 2017 r. uchylono decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2005 r., znak [...], zmienioną przez niego decyzją z dnia [...] marca 2006 r., znak [...] i decyzją z dnia [...] maja 2006 r., znak [...] oraz decyzjami Marszałka Województwa [...] z dnia [...] października 2010 r., znak [...], z dnia [...] września 2011 r., znak [...] i z dnia [...] grudnia 2014 r., znak [...], wydaną w sprawie pozwolenia zintegrowanego dla instalacji do produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania o zdolności produkcyjnej ponad 75 ton na dobę i do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę, zlokalizowanej w Zakładzie Produkcyjnym przy ul. K. w [...], i wydano [...] Sp. z o.o. w [...] nowe pozwolenie zintegrowane.
Od powyższej decyzji odwołania wniosły: Stowarzyszenie [...], Stowarzyszenie "[...]" i Fundacja [...], które brały udział w postępowaniu na prawach strony. Organizacje te przede wszystkim podnosiły, że w instalacji przeznaczonej do produkcji wyrobów ceramicznych dopuszczono odzysk odpadów niebezpiecznych pod nazwą dodatków technologicznych, choć instalacja nie jest do tego przystosowana.
Rozpoznając odwołania Minister wydał powołaną na wstępie zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazano, że kwestia możliwości uzyskania praw strony przez organizację ekologiczną w postępowaniu o wydanie pozwolenia zintegrowanego uregulowana jest w art. 185 ustawy - Prawo ochrony środowiska. Zgodnie z art. 185 ust. 2, w postępowaniu o wydanie pozwolenia zintegrowanego nie stosuje się art. 31 Kpa. Jak wynika z art. 185 ust. 2a, w brzmieniu obowiązującym po wejściu w życie ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz.1101), art. 44 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko stosuje się w postępowaniu o wydanie pozwolenia zintegrowanego dla nowo zbudowanej instalacji, o wydanie pozwolenia zintegrowanego z odstępstwem, o którym mowa w art. 204 ust. 2, oraz o wydanie pozwolenia zintegrowanego, gdy wydanie pozwolenia tego rodzaju dotyczy istotnej zmiany instalacji. Powołano, że w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw nie ma przepisu przejściowego, który wskazywałby, że w sprawach pozwoleń wszczętych i niezakończonych ostatecznie przed dniem wejścia w życie ustawy należy stosować przepisy dotychczasowe, to w postępowaniu uwzględnia się przepisy obowiązujące w obecnym stanie prawnym. Dotyczy to także art. 185 ust. 2a ustawy - Prawo ochrony środowiska. Organizacja ekologiczna zatem od dnia 5 września 2014 r. może skutecznie wnieść odwołanie od pozwolenia zintegrowanego tylko w przypadkach wymienionych w art. 185 ust. 2a. W ocenie organu odwoławczego zaskarżonej decyzji w sprawie pozwolenia zintegrowanego żaden z tych przypadków nie dotyczy.