Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Geodety Kraju w przedmiocie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Marian Wolanin (spr.), Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Głównego Geodety Kraju na rzecz skarżącej M. W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] Główny Geodeta Kraju utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] czerwca 2010 r. o udzieleniu uprawnionemu geodecie M. W. - posiadającej świadectwo uprawnień zawodowych nr [...] - kary nagany z wpisaniem jej do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż wniosek o zastosowanie wobec uprawnionego geodety M. W. sankcji dyscyplinarnych złożył [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego po uprzednim rozpatrzeniu skargi B. O. na działania M. W. wobec granicy nieruchomości skarżącej. Na obszarze dotyczącym przedmiotu skargi założona w 1965 r. ewidencja gruntów nie umożliwiała jednoznacznego określenia granic poszczególnych nieruchomości. W obszarze tym zaewidencjonowany został operat jednostkowy [...], dotyczący podziału nieruchomości sąsiedniej (wobec nieruchomości objętej opracowaniem uprawnionego geodety M. W.), stanowiącej wówczas działkę ewidencyjną nr [...], dla której granice użytkowania przyjęto do podziału jako granice własności i na bazie tak opracowanej dokumentacji została założona księga wieczysta. M. W., wykonując podział nieruchomości stanowiącej dz. ew. nr [...] stwierdziła niezgodność granicy opisanej w operacie jednostkowym [...] z danymi wykazanymi w ewidencji gruntów, polegającą na błędnym przyjęciu granicy do podziału działki [...]. Pomimo błędnych danych wyjściowych kontynuowała prace, wykonując czynności ustalenia granic działki w ramach bieżącego opracowania, bez uwzględnienia obowiązujących przepisów prawnych wynikających z ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, jak też z rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1999 r. Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie rozgraniczania nieruchomości. Czynności ustalenia granic działki należało bowiem dokonać w odrębnym postępowaniu rozgraniczeniowym tym bardziej, że przyjęte w opracowaniu podziału przez M. W. granice działki nr [...] wchodziły w zasięg użytkowania (z niewłaściwie uznanymi na skutek opracowania [...] granicami własności) działek nr [...] i nr [...]. W zawiadomieniach "o czynnościach przyjęcia przebiegu granic" działki nr [...] do podziału M. W. nie podała podstawy prawnej tj. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie trybu dokonywania podziałów i rodzajów dokumentów wymaganych w tym postępowaniu, a wobec rozpoznanej sytuacji niezgodności granic działek sąsiadujących z danymi wykazanymi w ewidencji gruntów, dokonując de facto czynności ustalenia granic działki nr [...], pominęła w zawiadomieniach o tych czynnościach stronę postępowania - właściciela działki nr [...]. Załączony w części ewidencyjnej operatu wykaz zmian gruntowych, w części obejmującej "stan nowy", został sporządzony niezgodnie z §61, §62 i §85 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 maja 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, tj. powierzchnie nowych działek projektowanych nie zostały wykazane w ha z dokładnością zapisu do 1 m2. Ponadto, w "opisie nowych granic w protokole granicznym" oraz w wykazie współrzędnych M. W. stwierdziła, że współrzędne punktów granicznych działki nr [...] obliczono na podstawie danych ewidencji gruntów [...]. W dokumentacji brak jest jednak obliczeń potwierdzających ten fakt, a szereg wykazanych w trakcie postępowania wyjaśniającego wątpliwości dotyczących obliczeń współrzędnych określających położenie punktów granicznych działki nr [...], jak i zapisów w samym protokole granicznym wskazują, że wykonawca prac geodezyjnych, naruszając §6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie trybu dokonywania podziałów nieruchomości oraz sposobu sporządzania i rodzaju dokumentów wymaganych w tym postępowaniu, ustalił granice działki w ramach bieżącego postępowania, a nie dokonał czynności przyjęcia granic według istniejącego stanu prawnego, a jeżeli stanu takiego nie można było stwierdzić - według stanu uwidocznionego w katastrze nieruchomości. W udzielonych wyjaśnieniach Starosta [...] stwierdził, że protokół graniczny sporządzony w dniach [...] października 2002 r.; [...] listopada 2002 r. i [...] lutego 2003 r. nie mógł być uznany "jako zbędny" przez pracowników ośrodka, bo brak na ten temat wzmianki w protokole kontroli nr [...] z dnia [...] stycznia 2007 r. Natomiast sam fakt spisania przez geodetę uprawnionego protokołu granicznego w dniu [...] marca 2003 r. i zastabilizowania znaków granicznych dzielonej nieruchomości na terenie nieruchomości B. O. (działka nr [...]), która bezpośrednio nie przylegała do nieruchomości dzielonej, należy uznać za obciążający i świadczący o niestarannym wykonywaniu swoich zadań oraz łamaniu zasad współczesnej wiedzy technicznej i niestosowaniu obowiązujących przepisów prawa. W wyniku analizy całości akt sprawy, wyjaśnień geodety oraz opinii technicznej opracowanej na potrzeby postępowania wyjaśniającego [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego - wnioskując o zastosowanie sankcji dyscyplinarnych uznał, że M. W. nie dochowała należytej staranności, nie dostosowała się do obowiązujących przepisów prawa i standardów technicznych, jak też nie wykorzystała w dostatecznym stopniu wiedzy z zakresu geodezji i kartografii i z własnej winy naruszyła art. 42 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, przyczyniając się do powstania sporu granicznego.

Strona 1/6