Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara, sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2015 r. sprawy ze skargi J. W. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...].04.2015 r., nr [...] Minister Infrastruktury i Rozwoju - po rozpatrzeniu wniosku J. W., o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia [...] października 2014 r., nr [...], odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta K. Nr [...] z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...], o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji pn. "[...]" (zwanej dalej decyzją lokalizacyjną) oraz decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję lokalizacyjną Prezydenta Miasta K..
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Minister podał, że Prezydent Miasta K. decyzją Nr [...] z dnia [...].02.2009 r. ustalił lokalizację drogi dla inwestycji pn. "[...]".
Po rozpatrzeniu spełniających wymogi formalne odwołań stron Wojewoda [...] decyzją z dnia [...].06.2009 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję lokalizacyjną Prezydenta Miasta K..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 1 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 1326/09, oddalił skargi na tę decyzję Wojewody [...], a Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. akt II OSK 1829/10 oddalił skargi kasacyjne wniesione od tego wyroku.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r., uzupełnionym pismami z dnia [...] kwietnia i [...] maja 2014 r., J. W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nieważności szeregu rozstrzygnięć, w tym m.in. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję lokalizacyjną Prezydenta Miasta K..
W uzasadnieniu tego wniosku Skarżąca podniosła liczne zarzuty odnoszące się do przedmiotowej decyzji lokalizacyjnej. J. W. nie zgodziła się również ze stanowiskiem organu odwoławczego, zawartego w innej decyzji Wojewody, rozpatrującego jej odwołanie wniesione od decyzji lokalizacyjnej, zgodnie z którym nie posiadała ona przymiotu strony w postępowaniu odwoławczym w sprawie decyzji Prezydenta Miasta K..
Skarżąca wyjaśniła, że decyzją z dnia [...].07.1983 r., nr [...] Naczelnik [...] orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa jedynie działki nr ew. [...] o powierzchni 2032 m², obręb [...], objętej w dacie wywłaszczenia dawną księgą [...], stanowiącej własność poprzedniczki prawnej Skarżącej - M. M.. Jednak już po doręczeniu tego orzeczenia wywłaszczeniowego zostały na nim dokonane odręczne poprawki, wskutek czego bezprawnie zmieniono treść decyzji w ten sposób, że wynikało z niej, iż wywłaszczono nieruchomość oznaczoną jako działka ewidencyjna nr [...] (zamiast [...]), obręb [...], o powierzchni 2734 m². Orzeczenie z poprawkami nigdy nie zostało doręczone wnioskodawczyni ani jej poprzedniczce prawnej. Decyzja z naniesionymi odręcznymi poprawkami stała się jednak podstawą wpisu do księgi wieczystej. Powyższe - w przekonaniu Skarżącej - powoduje, że działki [...] oraz [...] (powstałe po podziale działki [...]), nigdy nie zostały wywłaszczone, a zatem ich właścicielką nadal jest J. W. (następczyni prawna M. M.).