Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara, sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2015 r. sprawy ze skargi Wójta Gminy S. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego Wójta Gminy S. kwotę 6338 (sześć tysięcy trzysta trzydzieści osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...].07.2014 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju rozstrzygnął reformatoryjnie co do postanowienia Wojewody [...] z dnia [...].10.2013 r., nr [...], dotyczącego nałożenia na Wójta Gminy [...] kary za wydanie decyzji z dnia [...].09.2011 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji celu publicznego z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i orzekł karę wyższą niż uczynił to organ I. instancji.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Minister podał, że postanowieniem [...].10.2013 r. Wojewoda nałożył na Wójta przedmiotową karę za 56 dniowe opóźnienie w wydaniu decyzji z dnia [...].09.2011 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla budowy napowietrznej linii elektroenergetycznej SN-15kV, stacji transformatorowej 15/0,4 kV, linii napowietrznej nN-0,4 kV, przyłączy napowietrznych i kablowych wraz ze złączami, na terenie gminy [...], obręb [...] Rogale, na działkach o nr ewidencyjnych: [...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],[...], [...],
Organ I. instancji przyjął, że wniosek inwestora został skutecznie złożony dopiero w dniu [...] maja 2011 r. Pierwotny wniosek inwestora - P. z siedzibą w L., w imieniu którego działał P. S.A. Oddział B. - o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego - nosił datę [...] marca 2011 r., a wpłynął do Urzędu Gminy [...] w dniu [...] kwietnia 2011 r. W dniu [...] maja 2011 r. wniosek z dnia [...] marca 2011 r. został jednakże uzupełniony przez pełnomocnika, działającego z upoważnienia inwestora, o skrócony wypis ze skorowidza działek "na działkę [...], która nie została ujęta we wcześniejszym wypisie".
Z tego względu Wojewoda przyjął, iż dopiero w dniu [...] maja 2011 r. wpłynął właściwy wniosek o wydanie przedmiotowej decyzji, od którego to momentu rozpoczął bieg termin na wydanie decyzji w przedmiotowej sprawie. Decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydano zaś w dniu [...] września 2011 r., po 56 dniach zwłoki.
Minister Infrastruktury i Rozwoju - rozpoznający ponownie sprawę na skutek zażalenia wniesionego przez Wójta Gminy [...] - koncepcji tej nie podzielił.
Uchylił, znajdujący się w sentencji zaskarżonego postanowienia, na stronie 1, zapis:
"wymierzam Wójtowi Gminy [...] karę pieniężną w wysokości 28 000 zł (słownie: dwadzieścia osiem tysięcy złotych) za 56 dni zwłoki w wydaniu decyzji z dnia [...] września 2011 r., znak: [...]" i zastąpił go zapisem:
"wymierzam Wójtowi Gminy [...] karę pieniężną w wysokości 47 500 zł (słownie: czterdzieści siedem tysięcy pięćset złotych) za 95 dni zwłoki w wydaniu decyzji z dnia [...] września 2011 r., znak: [...]". W pozostałej części zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.
Minister Infrastruktury i Rozwoju powołał się na orzecznictwo sądów administracyjnych podkreślając, że jedynie wskazanie, iż opóźnienie powstało z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu powoduje, że kara pieniężna za okres, w którym to usprawiedliwione opóźnienie powstało, nie będzie wymierzona.