W dacie wydania decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 1997 r. obowiązywała Konstytucja z 1952 r. (j.t. Dz. U. z 1976 r., nr 7, poz. 36, ze zm.), której art. 7 stanowił, że Rzeczpospolita Polska chroni własność, a wywłaszczenie jest dopuszczalne wyłącznie na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem. Skoro skutkiem decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 1997 r. ma być odjęcie prawa własności części nieruchomości skarżącego, to decyzja ta, wbrew stanowisku organu, ingeruje w prawo własności skarżącego. Jednocześnie brak rozstrzygnięcia w decyzji w przedmiocie rozgraniczenia i ustalenia odszkodowania czyni postępowanie o ustalenie linii brzegu morza niedokończonym. W oparciu o tę decyzję nie został uregulowany stan prawny działek nr ew. [...] i [...]. Niezasadnie w zaskarżonej decyzji organ stwierdził, że strona w terminie trzydziestu dni od otrzymania decyzji mogła dochodzić swych roszczeń przed sądem. Strona zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy Prawo wodne mogłaby dochodzić swych roszczeń przed sądem jeżeli decyzja zawierałaby rozstrzygnięcie w zakresie rozgraniczenia gruntów pokrytych morskimi wodami wewnętrznymi z gruntami przyległymi oraz odszkodowania.
Skarżący podniósł również, że w dacie wydania decyzji przez Wojewodę [...] linia brzegu morza nie przebiegała zgodnie z rysunkiem umieszczonym na mapie "Projekt linii brzegowej". Faktycznie działka nr [...] znajdowała się w pasie technicznym, bezpośrednio przylegającym do linii brzegowej, a działka nr [...] znajdowała się poza pasem technicznym. Na potwierdzenie tego skarżący przedłożył odpisy trzech pism (bez poświadczenia ich za zgodność z oryginałem), dwa ze stycznia 1998 r. i jedno z 13 maja 1999 r. Jest to materiał dowodowy pochodzący z okresu zbliżonego do daty wydania decyzji Wojewody [...], powinien zatem podlegać ocenie przez organ pod kątem prawidłowego ustalenia przebiegu linii brzegowej morza w decyzji z dnia [...] marca 1997 r.
Ponownie dokonując oceny decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 1997 r. organ weźmie pod uwagę wyżej przedstawione uwagi.
Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) i c) oraz art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 ww. ustawy.