Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka, Sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi B.K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania I. uchyla pkt 2 zaskarżonego postanowienia; II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz r.pr. M. W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] - po rozpatrzeniu wniosku B. K. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania złożonego wraz z odwołaniem od decyzji Marszałka Województwa [...] z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] orzekającej o niewyrażeniu zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na działkach leśnych o łącznej pow. [...] m2 położonych na działce ew. [...] (obecnie stanowiącej trzy działki o nr ew. [...] powstałych w wyniku podziału nieruchomości) w obrębie [...] w [...] W. oraz umarzającej postępowanie w zakresie zmiany przeznaczenia gruntów rolnych pochodzenia mineralnego klasy [...] o łącznej pow. [...] ha położonych na działce [...] (obecnie stanowiącej trzy działki o nr ew. [...] o pow. [...] ha, [...] o pow. [...] ha, [...] o pow. [...] ha powstałych w wyniku podziału nieruchomości) w obrębie [...] W. - w pkt 1) odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia odwołania i w pkt 2) stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
Z ustaleń organu odwoławczego wynika, że kwestionowana decyzja Marszałka Województwa [...] z dnia [...] lutego 2011 r. przesłana została pocztą B. K. na adres domowy w W. ul. [...]. List polecony był dwukrotnie awizowany i przez okres 14 dni pozostawiony w placówce pocztowej. W dniu [...] lutego 2011 r. upłynął termin odbioru listu poleconego i wobec jego nieodebrania przez B. K. przesyłka została zwrócona do organu z adnotacją "zwrot nie podjęto w terminie".
W dniu 19 stycznia 2012 r. B. K. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od powyższej decyzji wraz odwołaniem. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że o istnieniu decyzji dowiedziała się z rozmowy telefonicznej w dniu 12 stycznia 2012 r. Skarżąca podała, że w toku postępowania poprzedzającego wydanie kwestionowanej decyzji domagała się przedłużenia terminu do składania wniosków w tej sprawie, zaś Marszałek wyznaczał kolejne terminy zakończenia postępowania. Zignorowanie jej pism przez Marszałka Województwa [...] spowodowało jej sprzeciw i odmowę odbioru decyzji, która miałaby być wydana. Tym samym w ocenie skarżącej nie uchybiła terminowi, bowiem jak stwierdziła broniła się ze wszystkich sił przed naruszeniami prawa i przemocą Urzędu Marszałkowskiego. W dniu 2 marca 2012 r. oraz w dniu 27 lutego 2012 r. skarżąca złożyła kolejne pisma uzupełniające zarzuty odwołania i wniosku o przywrócenie terminu, w których podniosła, że odmowa odbioru decyzji była "spowodowana lękiem i całkowitej mobilizacji przeciwko stosowaniu przemocy i podstępu przez Urząd Marszałkowski".
W ocenie Kolegium decyzja została prawidłowo doręczona skarżącej, zaś termin do wniesienia odwołania upłynął w dniu [...] lutego 2011 r.
W uzasadnieniu postanowienia Kolegium, powołując się na brzmienie art. 58 § 1 i § 2 kpa stwierdziło, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu. Z wypowiedzi skarżącej wynika, że wiedziała ona o toczącym się postępowaniu i miała świadomość wydania decyzji w jej sprawie, ale nie podejmowała przesyłek listowych powodowana "lękiem i całkowitą mobilizacją przeciwko stosowaniu przemocy i podstępu przez Urząd Marszałkowski". Tym samym, w ocenie Kolegium, nie jest możliwe uwzględnienie wniosku skarżącej, złożonego po upływie roku od dnia wydania decyzji bez wskazania okoliczności uprawdopodobniających brak winy wnioskodawczyni, powodujących niemożność złożenia odwołania w terminie.