Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2013 r. sprawy ze skargi R. M. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego T. M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz skarżącego R. M. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego T. H. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Spraw Wewnętrznych zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r., którą organ pierwszej instancji odmówił potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez małoletnią R. M.
Organ odwoławczy stwierdził na wstępie, że postępowanie w sprawie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego lub jego utraty kończy decyzja deklaratoryjna, która jest - w swej istocie - oświadczeniem właściwego organu administracji (wojewody), z którego wynika, że według jego oceny stanu faktycznego i prawnego sprawy, strona posiada obywatelstwo polskie lub go nie posiada.
Minister wywiódł, że zgodnie z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim (dalej również "ustawy"), wniosek o potwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego powinien zawierać dane (enumeratywnie wymienione w art. 13 ustawy) osoby, której potwierdzenie dotyczy i jej wstępnych do drugiego stopnia, oraz informacje o istotnych okolicznościach niezbędnych do ustalenia stanu faktycznego i prawnego. Organ stwierdził, że ciężar dowodowy wykazania tych danych i okoliczności spoczywa na wnioskodawcy, bowiem na mocy art. 56 ust. 2 ustawy, jest on obowiązany dołączyć dokumenty potwierdzające dane i informacje zawarte we wniosku. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy uzyskanie tych dokumentów przez wnioskodawcę napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody. W ocenie Ministra, użycie przez ustawodawcę terminu "są obowiązani" przesądza o tym, że niewypełnienie przez wnioskodawcę obowiązku dołączenia dokumentów potwierdzających wymagane dane i informacje zawarte we wniosku (z wyjątkiem sytuacji, gdy uzyskanie tych dokumentów przez wnioskodawcę napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody), obliguje organ administracji do zakończenia postępowań w tego typu sprawach decyzją negatywną, tj. nie odpowiadającą żądaniu wnioskodawcy.
Następnie Minister wskazał, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy dane wnioskodawcy, wymagane na podstawie art. 56 ust. 1, obejmują:
1. imię (imiona) i nazwisko;
2. nazwisko rodowe;
3. datę i miejsce urodzenia;
4. imię i nazwisko ojca;
5. imię i nazwisko rodowe matki;
6. płeć;
7. obywatelstwo;
8. stan cywilny;
9. numer PESEL, jeżeli został nadany.
Zamykając wywód dotyczący wykładni art. 56 ust. 1 i 2 ustawy, Minister zastrzegł, że stwierdzenie przez organ administracji, iż zainteresowana osoba nie poparła stosownymi dowodami wszystkich mających wpływ na prawidłowe rozstrzygnięcie sprawy, w tym właściwe oznaczenie adresata decyzji (tzn. istotnych) informacji i danych wymienionych w art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga umożliwienia stronie uzupełniania braków w materiale dowodowym, pod rygorem odmowy uwzględniania jej żądania przedstawionego we wniosku.
Organ odwoławczy uznał, że Wojewoda [...] dokonał prawidłowej analizy informacji i danych podanych przez pełnomocnika wnioskodawczyni we wniosku i załączonych na ich poparcie dowodów, ustalając właściwy stan prawny i niezbędne do rozstrzygnięcia fakty, które powinny stanowić podstawę prawidłowego orzekania w przedmiotowej sprawie.