Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie sędzia WSA Anita Wielopolska, sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Protokolant ref. Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz Z. W. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...], sprostowaną postanowieniem z dnia [...] marca 2017 r., wydaną na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 187 pkt 8, art., 188 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania Y. Q. przedstawiciela ustawowego małoletniego Z. W., utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r, o odmowie udzielenia małoletniemu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu decyzji podano, że Y. Q. w dniu [...] listopada 2015 r. wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla jej małoletniego syna Z. W.. Wojewoda [...] odmówił decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r. udzielenia małoletniemu wnioskowanego zezwolenia, stwierdzając, że jego rodzice nie udokumentowali okoliczności uzasadniających pobyt syna na terytorium Polski przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

W odwołaniu od powyższej decyzji Y. Q. wyjaśniła, że poczynili starania aby zapisać syna do szkoły podstawowej, jednakże z przyczyn od nich niezależnych rejestracja wniosku o przyjęcie syna nie była możliwa. Na potwierdzenie tego przedłożyła zaświadczenie z dnia [...] czerwca 2016 r. Dyrektora Zespołu Szkolno - Przedszkolnego nr [...] w W. oraz umowę z dnia [...] kwietnia 2o016 r. z wykładowcą na udzielanie synowi korepetycji z języka polskiego.

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ podzielił stanowisko Wojewody [...], że wobec małoletniego cudzoziemca nie zachodzą przesłanki, uzasadniające udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy, gdyż nie spełnia warunków z art. 188 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 ustawy o cudzoziemcach. Wyjaśniono, że w dniu złożenia wniosku małoletni Z. W. przebywał w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego decyzją Wojewody [...] z dnia [...] maja 2015 r. z terminem ważności do dnia [...] lutego 2016 r. We wniosku jako okoliczność uzasadniającą jego pobyt terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wskazano połączenie z rodziną. Organ wskazał, iż pismem z dnia [...] września 2016 r. wezwał strony do uzupełnienia materiału dowodowego o dokumenty potwierdzające istnienie okoliczności stanowiących podstawę do udzielenia małoletniemu Z. W. zezwolenia na pobyt czasowy w Polsce przez okres dłuższy niż 3 miesiące, a to: dokument potwierdzający, że uczęszcza on do szkoły, posiada ubezpieczenie zdrowotne, posiada miejsce zamieszkania w Polsce, dokumenty związane z wykonywaniem pracy przez jego matkę. Dokumenty nie zostały w ogóle złożone, mimo że w sposób jasny zakomunikowano stronie treść żądania z zakresie przedstawienia odpowiedniej dokumentacji, zaś strona na to wezwanie nie odpowiedziała. Organ stwierdził, iż w związku z tymi ustaleniami nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji na korzyść strony. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zaskarżonej decyzji Z. W. przedstawiciel ustawowy małoletniego Z. W. zarzucił naruszenie: - art. 188 ust. 3 pkt 1 , 2 i 4 ustawy o cudzoziemcach poprzez niego niezastosowanie w przypadku gdy zgromadzony materiał dowodowy uzasadnia pobyt małoletniego skarżącego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; - art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że wobec małoletniego zachodzi okoliczność wskazana w tym przepisie, w przypadku gdy zgromadzony materiał dowodowy potwierdza okoliczność, które są podstawą do ubiegania się przez małoletniego zezwolenia na pobyt czasowy; - art. 8 ust. 1 i 2 Konwencji o ochronie prawa człowiek i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. poprzez jego niezastosowanie, w przypadku gdy zgromadzony materiał dowodowy uzasadnia pobyt małoletniego w Polsce z uwagi na konieczność poszanowania prawa do życia rodzinnego, a przy tym nie występują wyjątki od zasady niedopuszczalności ingerencji władzy publicznej w korzystanie z powyższego prawa a określone w ust. 2 ww. artykułu; - art. 47, 18 , 71 ust. 1 w zw. z art. 37 ust. 1 Konstytucji RP poprzez ich niezastosowanie i nieposzanowanie dobra rodziny, prawa do ochrony życia rodzinnego małoletniego skarżącego; - art. 37 ust. Konstytucji RP poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na odebraniu skarżącemu możliwości korzystania z praw i wolności zapewnionych w Konstytucji RP, w przypadku, gdy zawężenie zakresu podmiotowego konstytucyjnych praw i wolności nie może polegać na całkowitym odebraniu możliwości korzystania z praw i wolności zapewnionych z Konstytucji RP; - art. 7, 8, 11, 75 § 1, 77 § 1, 78 § 1, 107 § 3 k.p.a., poprzez zaniechanie wyczerpującej i wszechstronnej oceny materiału dowodowego sprawy, niewyjaśnienie zasadności przesłanek którymi kierował się organ przy załatwianiu sprawy. Skarżący wniósł o uchylenie decyzji organów obu instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Strona 1/2