Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Sędziowie Sędzia WSA Anna Szymańska, Sędzia WSA Marian Wolanin (spr.), Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 740 (siedemset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. Nr [...] Wojewoda [...], po rozpatrzeniu odwołania B. Sp. z o.o., uchylił decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2008 r. ustalającej lokalizację dla inwestycji polegającej na rozbudowie ulicy [...] na odcinku od ulicy [...] do ulicy [...] na terenie R., w części dotyczącej działki gruntu oznaczonej - przed wydaniem decyzji organu pierwszej instancji - numerem evv. [...] w obrębie [...] położonej przy ul. [...] w W., a w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji stwierdzono, iż ponowne rozpatrzenie odwołania B. Sp. z o.o. nastąpiło po uchyleniu uprzedniej decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 375/09 ze wskazaniem na konieczność rozpatrzenia zarzutów odwołania zgłoszonych przez M. i S. T. oraz B. Sp. z o.o. Sąd wskazał m.in., że zarzuty te nie zostały rozpatrzone przez organ odwoławczy, który ograniczył się do stwierdzenia, że nie podlegają ocenie w ramach prowadzonego postępowania odwoławczego, w którego gestii pozostaje ocena prawidłowości zastosowania prawa materialnego i procedury administracyjnej w niniejszym postępowaniu. Kwestie podniesione w odwołaniach skarżących są kwestiami, które organ odwoławczy winien był zbadać w ramach prawidłowości zastosowania tychże przepisów. Zgłaszane w toku postępowania wątpliwości strony winny być przez organ wnikliwie wyjaśnione (w szczególności organ winien rozważyć zwrócenie się do wnioskodawcy o zajęcie stanowiska, które następnie winien zweryfikować), co winno znaleźć swoje odzwierciedlenie w uzasadnieniu rozstrzygnięcia. Organ odwoławczy niezasadnie natomiast odstąpił od dokonania takich wyjaśnień, błędnie przyjmując, że co do zasady pozostają one poza zakresem jego właściwości.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2011 r. B. Sp. z o.o. zarzuciła naruszenie art. 7 kpa w związku z niedokonaniem przez organ II instancji w postępowaniu odwoławczym oraz przez organ I instancji czynności mających na celu dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz załatwienie sprawy, w szczególności nieprzeprowadzeniem przez organ II instancji żadnego postępowania dowodowego w zakresie czy uzasadnione i zróżnicowanie szerokości budowlanej drogi na odcinku od ulicy [...] do [...] oraz czy uzasadnione jest objęcie wykupem także działki należącej do skarżącego, na której inwestor nie przewiduje żadnych urządzeń technicznych infrastruktury kadrowej a jedynie chce zabezpieczyć teren o powierzchni większej aniżeli powierzchnia drogi wraz z przyległym chodnikiem pod bliżej nieokreślone cele infrastruktury technicznej; pomimo, iż załączony do decyzji plan sytuacyjno - wysokościowy nie pokazuje żadnych planowanych inwestycji infrastrukturalnych. Zarzucono również naruszenie art. 77 kpa poprzez niezebranie i nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący zebranego materiału przez organ I i II instancji, nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego przez organ II instancji w ogóle, także pomimo uwag Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wskazującego na konieczność wyjaśnienia przez organ II instancji okoliczności faktycznych, w tym dokładnego wykazania, że odjęcie właścicielskich praw skarżącego jest uzasadnione konkretną potrzebą związaną z realizacją celu publicznego i że nie istnieje możliwość odstąpienia od odjęcia.