Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Geodety Kraju w przedmiocie zawieszenia wykonywania uprawnień zawodowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie Sędzia WSA Marian Wolanin (spr.), Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2012 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia wykonywania uprawnień zawodowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] października 2011 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Głównego Geodety Kraju na rzecz skarżącego L. K. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. Nr [...] Główny Geodeta Kraju, po rozpatrzeniu wniosku L. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał swoją decyzję z dnia [...] października 2011 r. o zawieszeniu wykonywania uprawnień zawodowych na okres 6 miesięcy L. K. zamieszkałemu przy ulicy [...] , [...], posiadającemu świadectwo uprawnień zawodowych nr [...].

W obszernym uzasadnieniu zaskarżonej decyzji opisano szczegółowo stan faktyczny w zakresie czynności podjętych w toku postępowania wyjaśniającego oraz naruszeń popełnionych przez skarżącego wskazując m.in., że z wnioskiem o zastosowanie sankcji dyscyplinarnych wobec L. K. wystąpił Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w O. Ponadto, do Głównego Geodety Kraju skargę na działalność L. K. złożyli R. i J. W. podnosząc zastrzeżenia wobec poprawności wykonanej przez L. K. pracy geodezyjnej w wyniku której został zatwierdzony decyzją Burmistrza N. z [...] sierpnia 2002 r. projekt podziału działek nr [...] i nr [...]. Na skutek przeprowadzonych czynności geodezyjnych, zostały wkopane kamienie graniczne na obrzeżu działki nr [...], które określiły inny przebieg granic, niż wynikający z wieloletniego stanu władania wyznaczonego śladami starego płotu, w miejsce którego w 2001 r. składający skargę na geodetę wznieśli nowe ogrodzenie. Z udostępnionych przez Powiatowy Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej w N. dokumentów do pracy geodezyjnej wykonanej przez L. K. i będącej przedmiotem skargi Państwa W. wynika, że dokumenty te w odniesieniu do granic działek podlegających podziałowi, nie zawierały danych, które określałyby granice nieruchomości, których skutki zostały ujawnione w księdze wieczystej. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w O. ustalił również brak w dokumentacji protokołu z badania księgi wieczystej, prowadzonej zarówno dla nieruchomości dzielonej, jak i działek sąsiednich; dane zawarte w dokumentach nie umożliwiały wyznaczenia pierwotnego położenia punktów granicznych w oparciu o dane zawarte w katastrze nieruchomości z zachowaniem obowiązujących kryteriów dokładności; dla większości granic nieruchomości podlegającej podziałowi, w tym dotyczącej granicy wspólnej działki nr [...] i nr [...], z danych zawartych na szkicach regulacyjnych z 1957 r. będących podstawą założenia operatu ewidencji gruntów w 1959 r., brak jest informacji o utrwaleniu punktów granicznych znakami granicznymi - na podstawie tych szkiców nie było możliwe jednoznaczne określenie położenia punktów granicznych, a następnie ich przyjęcie celem opracowania mapy z projektem podziału, jak również nie było możliwe rozwiązanie osnowy pomiarowej założonej na potrzeby pomiaru z 1957 r. umożliwiającej określenie współrzędnych punktów granicznych, ponadto na szkicach pomiaru podane są miary liniowe nie tworzące związków liniowych; brak w dokumentacji operatu z pomiaru osnowy z 1957 r., w tym miar kątowych zawartych w dziennikach pomiarowych. Ze szkicu polowego oraz szkicu w protokole sporządzonych przez L. K., w wyniku wykonanej pracy geodezyjnej z 2002 r. wynika, że nie odszukano na granicy wspólnej działki nr [...] i nr [...] żadnych znaków granicznych. Pomimo braku jednoznacznych danych pozwalających na określenie pierwotnego położenia punktów granicznych, geodeta przyjął je w sposób dowolny, powołując się jednocześnie w protokole granicznym na dokumenty z pomiaru z 1957 r., a następnie zastabilizował je znakami granicznymi. Nie wziął jednak pod uwagę śladów granicznych, czyli istniejącego płotu, jak również stanu użytkowania nieruchomości, w tym przebiegu istniejącej jezdni o nawierzchni bitumicznej zamierzonego w 1999 r. podczas pomiaru dla sporządzania mapy zasadniczej (sytuacyjno-wysokościowej). Stabilizacja wznowionych punktów granicznych odbyła się bez obecności zainteresowanej strony Państwa W. Takie przyjęcie granic spowodowało również, że granica drogi powiatowej przecina ścianę pozostałości po budynku gospodarczym (ruiny starej owczarni), która znajduje się na działce nr [...] również stanowiącej własność J. i R. W. Także część jezdni drogi powiatowej znalazła się w granicach działki nr [...], na której znajduje się park i świetlica wiejska stanowiąca obecnie własność Gminy N. Wskazane rozbieżności są uwidocznione na dokumencie mapowym sporządzonym przez Wojewódzką Inspekcję Geodezyjną i Kartograficzną na potrzeby prowadzonego postępowania, powstałym na skutek nałożenia treści rastra mapy zasadniczej przedstawiającej stan zagospodarowania, wydanej z państwowego zasobu geodezyjnego kartograficznego w 2002 r. do pracy geodezyjnej wykonywanej przez geodetę uprawnionego L. K., na obraz numerycznej mapy ewidencyjnej, uwzględniający dokonany przez geodetę uprawnionego pomiar ustalonych w powyższy sposób granic. Z protokołu granicznego, spisanego w dniu [...]lipca 2002 r. z czynności ustalenia przebiegu granic działki [...] podlegającej podziałowi oraz ze szkicu granicznego i polowego z ustalenia jej granic wynika, że zostały wznowione i zastabilizowane punkty graniczne oznaczone numerami [...],[...],[...],[...] (pkt 12 protokołu) pomimo, że z dokumentów wydanych z zasobu, a które zgodnie z pkt. 11.1. protokołu były podstawą wznowienia znaków granicznych (szkice z regulacji gruntów) nie wynika, że punkty te były wcześniej ustalone, co jest niezgodne z postanowieniami §6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie dokonywania podziałów oraz §3 rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości. Faktycznie punkty te są punktami wyznaczającymi w sposób dowolny nowe granice, wydzielanych w wyniku podziału działek. Nie mogły być zatem przyjęte jako granice nieruchomości spełniające warunek określony w §6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie dokonywania podziałów nieruchomości. Ponadto, z kopii zawiadomień wysłanych przez geodetę uprawnionego, a skompletowanych w operacie z podziału nieruchomości wynika, że zawiadomienie z dnia [...] lipca 2002 r. zawiera szereg nieprawidłowości. W podstawie prawnej tego zawiadomienia nie powołano żadnych przepisów prawnych dotyczących czynności, której zawiadomienie dotyczy. Dodatkowo zawiadomienie zawiera sprzeczności w określeniu czynności jakie mają być dokonane oraz informuje się o czynnościach wznowienia granicy działki [...], a następnie o czynnościach przyjęcia granic. Ponadto brak powołania na przepisy o podziałach nieruchomości może sugerować, że zawiadomienie dotyczy czynności rozgraniczenia lub czynności wznowienia przesuniętych, uszkodzonych lub zniszczonych znaków granicznych lub wyznaczania punktów granicznych, jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia i są ujawnione w ewidencji gruntów i budynków. Przedmiotowe zawiadomienie nie zostało skierowane do wszystkich właścicieli nieruchomości, bowiem w przypadku gdy nieruchomość stanowi współwłasność np. małżeńską, zawiadomienie o czynnościach przyjęcia granic powinno być skierowane niezależnie do obu małżonków, ponieważ czynności podziału nieruchomości i związane z nimi czynności przyjęcia granic przekraczają tzw. zwykły zarząd nieruchomością. Zawiadomienia wysłano za zwrotnym poświadczeniem odbioru lub doręczono osobiście. W przypadku skarżących z treści zawiadomienia skierowanego w jednym egzemplarzu jednocześnie do R. i J. W. wynika, że jego adresatem są oboje współwłaściciele nieruchomości - R. W. i J. W. Na kopii zawiadomienia skompletowanego w operacie znajduje się potwierdzenie odbioru - podpis tylko jednego ze właścicieli - J. W, brak jednak daty odbioru. Adresaci tego zawiadomienia nie zostali skutecznie poinformowani o mających nastąpić pracach geodezyjnych oraz o ich rodzaju. Na mapie zasadniczej, na której sporządzono projekt podziału, nie pokazano ogrodzenia pomiędzy działką nr [...], a działką nr [...], które to ogrodzenie jak wynika z pisma skarżących, zostało wykonane w 2001 r. Fakt ten nie znalazł też odzwierciedlenia w trakcie wykonanego przez geodetę wywiadu terenowego, potwierdzającego aktualność mapy zasadniczej wydanej z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego z terenem w dniu [...].07.2002 r. Nie zaktualizowano także zasięgu krawędzi jezdni na działce nr [...], stanowiącej drogę publiczną (powiatową), a który to element ma znaczenie dla celu tego podziału. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w O. wskazał także na nieprawidłowości odnoszące się do szkicu przebiegu granic nieruchomości podlegającej podziałowi. Na szkicu sporządzonym z pomiaru granic (szkic nr 1 z 2002 r.) nie pokazano trwałych elementów zagospodarowania terenu - położenia budynków, ogrodzeń, które znajdują się na działkach sąsiadujących, położenia wszystkich elementów zagospodarowania pasa drogowego dróg publicznych, które to elementy miały znaczenie dla przyjęcia przebiegu granicy w ramach pracy geodezyjnej wykonanej w 2002 r., jak i wznowienia ich przebiegu w przyszłości. W protokole granicznym również nie opisano kolizji przebiegu przyjętych granic z ww. elementami zagospodarowania terenu, co uniemożliwiło zweryfikowanie tych informacji podczas kontroli operatu przyjmowanego w 2002 r. do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego przeprowadzonej przez Starostę N. W konsekwencji przyjęcia w 2002 r. granic dzielonej nieruchomości, stanowiącej drogę powiatową z nieruchomościami sąsiednimi, zwłaszcza na odcinku wspólnym z działką nr [...], stanowiącą własność skarżących spowodowało, że w 2010 r. Starosta N. nałożył na współwłaścicieli nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] karę pieniężną za rzekome zajęcie pasa drogowego drogi powiatowej nr [...] w wysokości [...] tyś. zł. Organ poinformował, iż na wniosek współwłaścicieli działki nr [...] toczy się przed Burmistrzem N. postępowanie rozgraniczeniowe w celu ustalenia przebiegu jej granic prawnych z działkami sąsiednimi. Geodeta uprawniony L. K. nie wykazał się także należytą starannością przy wykonywaniu w imieniu Burmistrza N. oceny prawidłowości wykonania czynności ustalenia przebiegu granic nieruchomości oraz zgodności sporządzonych dokumentów z przepisami prawa przed wydaniem w dniu [...] sierpnia 2010 r. decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości pomiędzy działkami nr [...], nr [...] i nr [...] położonymi w G. Dokonana przez geodetę ocena jest bardzo lakoniczna i ogranicza się do zapisu "stwierdziłem poprawność wykonania dokumentacji". Dokumentacja rozgraniczenia wskazuje na brak zasadności prowadzonego postępowania rozgraniczeniowego, traktowanego w tym przypadku jako sposób na uporządkowanie skutków wywołanych naruszeniem prawa własności nieruchomości sąsiednich w trakcie przebudowy drogi powiatowej w G. Zajęcie pod pas drogowy przebudowanej drogi części sąsiedniej nieruchomości powinno skutkować wszczęciem postępowania podziałowego w celu wydzielenia zajętej nieruchomości, a nie dokonywaniem w istocie przeniesienia prawa własności części nieruchomości w ramach postępowania rozgraniczeniowego. Pierwotnie w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w N. zostało zgłoszone wykonanie pracy geodezyjnej jako podział nieruchomości działek nr [...] i nr [...]. Z kopii zgłoszenia wynika, że przyjęto je w dniu [...] października 2009 r. i zarejestrowano pod nr [...]. Ponadto z protokołu sporządzonego z kontroli przeprowadzonej przez Regionalną Izbę Obrachunkową w zakresie gospodarki finansowej w Powiecie N. w 2009 r. wynika, że podział miał na celu umożliwienie rozliczenia się właściciela działki nr [...] z zobowiązania (zgody) na zajęcie jego działki pod drogę. Faktycznie podział nie został dokonany, a w kwietniu 2010 r. asortyment zgłoszonej pracy został zmieniony na rozgraniczenie. Z treści protokołu granicznego z [...] lipca 2010 r. sporządzonego z czynności rozgraniczenia wynika zaś, że jedynym dokumentem stanowiącym podstawę ustalenia przebiegu granic jest mapa ewidencyjna w skali 1:5000. Granice te, jak wynika z punktu 11.2, protokołu ustalono na podstawie dowodów, jakim jest mapa ewidencyjna oraz spokojny stan użytkowania - istniejące ogrodzenie. W rzeczywistości ustalając taki przebieg granic, uwzględniono przebieg drogi po jej przebudowie przesunięty o ok. 6 m w głąb sąsiedniej nieruchomości. Natomiast wydane z zasobu dokumenty - mapa ewidencyjna, szkice polowe z pomiaru sytuacyjno-wysokościowego z 1972 r. (operat nr [...]), na których zamierzono stan użytkowania świadczą, że nie zostały one wykorzystane prawidłowo. Na szkicu nr 155 z ww. operatu znajdują się bowiem miary do istniejących w dniu pomiaru na gruncie znaków granicznych położonych na granicy użytkowania działki nr [...] z działką nr [...]. Dokumenty te nie wskazują także na fakt, że w obrębie działek nr [...],[...],[...] i [...] droga znacząco się rozszerza w porównaniu do pozostałych odcinków. Przebieg granic przedstawiono na wydruku z bazy danych mapy numerycznej ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez Starostę N., według stanu sprzed i po rozgraniczeniu. W ocenie Głównego Geodety Kraju, L. K. naruszył obowiązek wynikający z art. 33 ust. 2 pkt 1, art. 32 ust. 1-4 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, §6 ust. 1, §6 ust. 2, §7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie trybu dokonywania podziałów nieruchomości, które obowiązywało w trakcie wykonywania prac geodezyjnych, §22 rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości. Świadczy o tym jednoznacznie nie zachowanie zasad związanych ze szczegółową analizą materiałów źródłowych, sporządzaniem dokumentacji geodezyjnej zgodnie z wymogami formalnymi. L. K., przy wykonywaniu pracy geodezyjnej polegającej na podziale nieruchomości nr [...] i nr [...] k.m [...] obręb [...] nie przeanalizował dokumentacji w sposób szczegółowy. Pomimo braku w niej jednoznacznych danych pozwalających na określenie pierwotnego położenia punktów granicznych geodeta przyjął je w sposób dowolny, powołując się na wykorzystanie danych z materiałów archiwalnych, podczas gdy w rzeczywistości nie mógł wziąć ich pod uwagę i wykorzystać. Ponadto, L. K. popełnił wiele uchybień formalnych dotyczących zawiadomień stron o czynnościach geodezyjnych poprzez nie zawiadamianie o tych czynnościach wszystkich stron postępowania, brak powoływania się na przepisy o podziałach nieruchomości, jak również zamieszczanie w zawiadomieniach sprzecznych informacji dotyczących określenia czynności, jakie mają być wykonane. L. K. naruszył również przepisy dotyczące rozgraniczania nieruchomości poprzez nie umieszczenie na szkicu granicznym elementów podstawowych, które powinien zawierać i które są konieczne i wymagane przepisami prawa. L. K. dokonał również lakonicznej oceny wykonania czynności rozgraniczenia nieruchomości pomiędzy działkami nr [...], nr [...], nr [...] położonymi w G. stwierdzając jedynie, że zostały one wykonane poprawnie. Jednakże dane z dokumentów wydanych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego nie zostały wykorzystane w sposób prawidłowy. Z dniem uzyskania uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii geodeta może wykonywać samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii, tj. m. in. kierować pracami geodezyjnymi i kartograficznymi, wykonywać czynności rzeczoznawcy, pełnić funkcje inspektora nadzoru. Realizowanie takich zadań wiąże się z dużą odpowiedzialnością. Niewątpliwie każdego geodetę uprawnionego, także L. K. należy traktować jako podmiot profesjonalny, od którego można wymagać znajomości przepisów prawa, a także umiejętności ich stosowania w praktyce. Powyższe wynika chociażby z faktu, iż uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii może uzyskać tylko osoba, która posiada odpowiedni okres praktyki zawodowej, a także wykaże się znajomością przepisów prawnych oraz instrukcji technicznych z zakresu geodezji i kartografii w postępowaniu kwalifikacyjnym przed komisją kwalifikacyjną ds. uprawnień zawodowych. Zatem, L. K. powinien był znać konsekwencje nie przestrzegania przy wykonywaniu prac geodezyjnych obowiązujących przepisów prawa. Organ winien podać przesłanki, jakimi kieruje się przy wyborze rodzaju kary, mając na uwadze stopień zawinienia sprawcy oraz rodzaj i charakter naruszenia. W tym bowiem zakresie działa w granicach uznania administracyjnego. W przypadku kwestionowania należytej staranności geodety należy wskazać, na czym owa staranność winna polegać i dlaczego nie została dochowana. Należy także rozważyć, jaki stopień zawinienia charakteryzuje działanie ukaranego (wina umyślna, nieumyślna), rodzaj winy bowiem zawsze ma znaczenie przy wyborze kary. Podstawę prawną rozstrzygnięcia Głównego Geodety Kraju stanowił art. 46 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Przepis ten wymienia katalog kar dyscyplinujących, które mogą być nałożone na osoby posiadające uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii. Aby kara mogła być nałożona koniecznym jest wykazanie, iż doszło do naruszenia wymogów art. 42 ust. 3 tej ustawy z winy podmiotu posiadającego takie uprawnienia. Przepis przewiduje gradację tych kar od najłagodniejszej do najbardziej surowej. Nie określa jednak kryteriów, jakie należy stosować przy wyborze konkretnej kary. Powyższe pozostawiono do uznania organu prowadzącego postępowanie. Decyzje uznaniowe szczególnie wymagają sporządzenia uzasadnienia odpowiadającego wymogom art. 107 §3 kpa. W przedmiotowej sprawie decyzja w przedmiocie wymierzenia kary nie ma charakteru ściśle uznaniowego, gdyż sam fakt naruszenia art. 42 ust. 3 skutkuje wymierzeniem kary, a jedynie jej rodzaj uzależniony jest od organu. Niemniej jednak organ winien podać przesłanki, jakimi kierował się przy wyborze rodzaju kary, mając na uwadze stopień zawinienia sprawcy oraz rodzaj i charakter naruszenia. W tym bowiem zakresie działa w granicach uznania administracyjnego. Należyta staranność stanowi pewien wzorzec zachowania typowy dla osób wykonujących określony zawód. Oceny należytej staranności należy dokonywać w ramach prowadzonej przez osobę posiadającą uprawnienia zawodowe działalności gospodarczej, uwzględniać zawodowy charakter działalności. Profesjonalizm osób posiadających uprawnienia zawodowe powinien przejawiać się w postępowaniu zgodnym z regułami fachowej wiedzy i sumienności, uwzględniać zwiększone oczekiwania, co do zawodowych kwalifikacji zarówno wiedzy jak i praktycznych umiejętności oraz zaangażowaniu w podjęte działania, a więc większą zapobiegliwość, rzetelność, dokładność. Orzecznictwo i piśmiennictwo w sposób jednoznaczny wskazuje, iż dla ustalenia wzorca należytej staranności w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje się informacje zawarte w standardach formalnie obowiązujących dla danej grupy zawodowej, a także zbiorów norm formułowanych w ramach grupy zawodowej, które określają właściwe dla danego środowiska zachowania. Wyrazem zachowywania należytej staranności w zawodzie geodety jest m. in. przestrzeganie przepisów o charakterze powszechnie obowiązującym oraz standardów technicznych. Niedochowanie w/w uregulowań jest równoznaczne z naruszeniem art. 42 ust. 3. Geodeta nie przeprowadził rzetelnej, dokładnej analizy materiałów archiwalnych, co spowodowało, że wykorzystał je w sposób niewłaściwy. Niewłaściwe wykorzystanie danych z dokumentacji źródłowej polegało przede wszystkim na powoływaniu się na materiały jako źródło danych do wykonania pracy geodezyjnej, a w rzeczywistości dane z tych materiałów nie mogły być wykorzystane przez L. K., ponieważ w przedmiotowej dokumentacji nie istniały. Ponadto geodeta nie zawiadomił wszystkich zainteresowanych stron postępowania o czynnościach geodezyjnych. Zawiadomienie zarówno w formie, jak również w treści było niezgodne z przepisami prawa. Ponadto geodeta sporządził dokumentację geodezyjną, pomijając jej elementy podstawowe. Dokonywanie przez L. K. oceny prawidłowości wykonania czynności ustalenia przebiegu granic oraz zgodności sporządzonych dokumentów z przepisami również wymagało dokładności i rzetelności analizy materiałów źródłowych. Jednakże L. K. również w przypadku sporządzania przedmiotowej oceny nie wykazał się rzetelnością i dokładnością przy analizie dokumentacji. Geodeta nie dochował należytej staranności. Wina L. K. nie budzi wątpliwości. Analizując jej stopień, Główny Geodeta Kraju doszedł do wniosku, iż wina ta ma charakter umyślny. Ustawodawca w art. 46 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne określił katalog kar dyscyplinarnych, aby umożliwić zastosowanie kary najbardziej adekwatnej do stopnia (wagi) popełnionych uchybień przez uprawnionego geodetę. Na wybór rodzaju kary mogą mieć wpływ również inne okoliczności, chociażby to, czy geodeta obowiązkowi uchybił po raz pierwszy, czy też kolejny raz. W ocenie Głównego Geodety Kraju w niniejszej sprawie geodeta dopuścił się naruszenia obowiązujących przepisów prawa. Powyższe poskutkowało przekazaniem organom informacji, które nie były zgodne ze stanem rzeczywistym. Geodeta, wykonując pracę geodezyjną polegającą na podziale nieruchomości nr [...] i nr [...] położonych w obrębie [...], przyjął granice nieruchomości z naruszeniem przepisów prawa co spowodowało, że granice te przecinają budynek znajdujący się na działce sąsiedniej należącej do Państwa W., jak również w granicach działki dzielonej znalazła się część drogi powiatowej należącej do Gminy N. Ponadto, przeprowadzenie nierzetelnej oceny prawidłowości wykonania pracy geodezyjnej, poprzedzającej wydanie przez Burmistrza N. decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości nr [...], nr [...], nr [...] położonych we wsi G., a następnie wydanie przedmiotowej decyzji przez organ i na podstawie dokonanej przez L. K. oceny, o której mowa w art. 33 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, poskutkowało wszczęciem działań mających na celu doprowadzenie do stwierdzenia nieważności decyzji organu. W sytuacji ponownego uchybienia obowiązkom starannego i zgodnego z przepisami prawa wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii, Główny Geodeta Kraju będzie zobowiązany do podjęcia innych kroków dyscyplinujących, których wymiar uzależniony będzie od charakteru popełnionych uchybień. Oznacza to, iż możliwe jest zastosowanie kary najwyższej - tj. odebrania uprawnień zawodowych również w przypadku uchybienia przepisom po raz pierwszy, o ile charakter naruszeń będzie uzasadniał taki wymiar kary, a organ w sposób szczegółowy uzasadni swoją decyzję w tym zakresie.

Strona 1/5