Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Groński, sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2015 r. sprawy ze skargi Burmistrza Gminy M. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego Burmistrza Gminy M. kwotę 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...]. listopada 2014 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju, po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez Burmistrza Gminy [...] na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] marca 2013 r., znak: [...], o nałożeniu na Burmistrza Gminy [...] kary w wysokości 10 500 zł za wydanie decyzji z dnia [...] września 2012 r., znak: [...], o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie linii elektroenergetycznej kablowej wraz ze złączami kablowymi oraz szafą kablową na działkach o nr ewid. [...], [...], [...], [...], [...], [...] w [...], z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, uchylił zaskarżone postanowienie w całości i orzekł o wymierzenie Burmistrzowi Gminy [...] kary pieniężnej w wysokości 17 500 zł za 35 dni zwłoki w wydaniu decyzji.
W uzasadnieniu Minister podał, że w dniu [...] września 2012 r. Burmistrz Gminy [...] po rozpatrzeniu wniosku E. Sp. z o.o., wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie linii elektroenergetycznej kablowej wraz ze złączami kablowymi oraz szafą kablową na działkach o nr ewid. [...], [...], [...], [...], [...], [...] w [...]. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. znak: [...], nałożył na Burmistrza Gminy [...] karę w wysokości 10 500 za wydanie decyzji, z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Po rozpatrzeniu zażalenia na to postanowienie Minister podał, w trakcie przeprowadzonego postępowania zażaleniowego przeanalizował materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, zbadał poprawność postępowania organu I instancji oraz postanowienia Wojewody [...], jak również rozpatrzył zarzuty zawarte we wniesionym zażaleniu.
Podkreślił, że brzmienie art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie daje podstaw do uznaniowości. Wymierzenie kary jest obligatoryjne. Jedynie wskazanie, iż opóźnienie powstało z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu powoduje, że kara pieniężna za okres, w którym to usprawiedliwione opóźnienie powstało, nie będzie wymierzona
W ocenie organu II instancji Wojewoda [...] błędnie ustalił okres podlegający wyłączeniu z 65- dniowego terminu na wydanie decyzji na podstawie art. 51 ust. 2c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W ocenie Ministra 65-dniowy termin, wskazany wart. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, rozpoczął bieg w dniu [...] czerwca 2012 r., tj. w dniu następnym po dniu, w którym do Urzędu Miejskiego w [...] wpłynął wniosek o wszczęcie postępowania w przedmiotowej sprawie. Powyższe wynika z art. 57 § 1 Kpa, który stanowi, że jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło. Termin upływa z końcem ostatniego z odpowiedniej liczby dni wskazanej w przepisie prawa. Natomiast rzeczywisty okres przedmiotowego postępowania zakończył swój bieg w dniu wydania decyzji, tj. w dniu [...] września 2012 r. Dzień [...] września 2012 r. jest ostatnim dniem, który podlega uwzględnieniu przy obliczaniu okresu prowadzenia przez Skarżącego postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji ww. inwestycji celu publicznego. Zatem postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie toczyło się przez 100 dni, z zastrzeżeniem art. 51 ust. 2c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.