Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Groński (spr.) Sędzia WSA Anna Sękowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 20 października 2015 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta O. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Wojewody [...] z [...] października 2014 r. nr [...], 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego kwotę 760 (siedemset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6159 Inne o symbolu podstawowym 615
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez Prezydenta Miasta O. postanowieniem z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] Minister Infrastruktury i Rozwoju utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z [...] października 2014 r. znak: [...] o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej w wysokości 4 000 zł. za 8 dni zwłoki w wydaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że Wojewoda [...] postanowieniem z [...] października 2014 r. wydanym na podstawie art. 51 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.) wymierzył Prezydentowi O. karę pieniężną w wysokości 4.000 zł. za 8 dni zwłoki w wydaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w związku z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Organ podał, że w dniu 24 października 2011 r. [...][...] S.A. Oddział w O. zwróciła się do Prezydenta Miasta O. z wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie kablowej sieci energetycznej przy ul. [...] w O..

W toku postępowania Prezydent stwierdził, że inwestor do wniosku o wydanie decyzji nie dołączył mapy wskazującej granice obszaru przeznaczonego pod inwestycję. W związku z tym wezwał telefonicznie wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. W dniu 8 listopada 2011 r. inwestor uzupełnił wniosek, o czym świadczy jego adnotacja zamieszczona na niniejszym wniosku. Pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. organ zawiadomił strony o wszczęciu postępowania w tej sprawie i decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. ustalił lokalizację dla wnioskowanej inwestycji.

W tych okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy Wojewoda [...] stwierdził, że postępowanie dotyczące ustalenia lokalizacji inwestycji trwało 73 dni (od 25 października 2011 r. do 5 stycznia 2012 r.). Wynika z tego, że organ przekroczył o 8 dni termin na wydanie tej decyzji określony w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zostały zatem spełnione przesłanki do nałożenia na organ kary o której mowa w art. 51 ust. 2 powołanej ustawy.

Zdaniem Wojewody w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły żadne zdarzenia (czynności), których czas trwania podlegałby odliczeniu na podstawie art. 51 ust. 2c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W zażaleniu na to postanowienie skarżący stwierdził, ze termin 65 dni na wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji rozpoczyna bieg od dnia następnego po dniu otrzymania przez organ kompletnego wniosku o wszczęcie postępowania.

Minister Infrastruktury i Rozwoju postanowieniem z dnia [...] lipca 2015 r. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 k.p.a. utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z [...] października 2014 r.

Organ odwoławczy nie podzielił stanowiska skarżącego, że termin na wydanie decyzji lokalizacyjnej należy liczyć od dnia wpływu kompletnego wniosku do organu. Ten termin, zgodnie z art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest liczony od dnia złożenia wniosku, niezależnie od tego czy wniosek ma braki formalne.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6159 Inne o symbolu podstawowym 615
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury