Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jarosław Stopczyński,, asesor WSA Marian Wolanin, Protokolant Julia Dobrzańska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 5 czerwca 2006 sprawy ze skargi S. B. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie wydania świadectwa fitosanitarnego dla reeksportu roślin do Federacji Rosyjskiej oddala skargę
Zaskarżoną do Sądu Administracyjnego decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa uchylił na zasadzie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., decyzję Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa w G. z dnia [...] października 2005 r., w sprawie umorzenia postępowania w przedmiocie wydania świadectwa fitosanitarnego, oraz odmówił wydania świadectwa fitosanitarnego, na zasadzie art. 219 K.p.a.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Głównego Inspektora ORiN stwierdzono iż organ I. instancji trafnie odmówił wydania świadectwa fitosanitarnego. O wydanie takiego świadectwa dla reeksportu partii kwiatów ciętych pochodzących z Kolumbii, Ekwadoru, Etiopii i Izraela do Federacji Rosyjskiej wniosła w dniu 24 października 2005 r. właścicielka firmy "W." p. S. B. Świadectwa fitosanitarne towarzyszące wysyłce tych kwiatów skazywały jako miejsce przeznaczenia Federację Rosyjską. Wnioskująca złożyła też pisemna informację o możliwości porażenia roślin wciornastkiem zachodnim - "frankinella" z uwagi na długie składowanie roślin w składzie celnym w Holandii. Przedstawione, towarzyszące przesyłce dokumenty przewozowe - jednolite dokumenty SAD, wskazywały jako miejsce przeznaczenia Federację Rosyjską, co zaświadcza przemieszczanie towarów przez obszar Unii Europejskiej procedurą tranzytu. Przedmiotowe rośliny nie mogły uzyskać polskiego świadectwa fitosanitarnego ponieważ nie zostały zaimportowane do Unii Europejskiej i tym samym nie mogły być wyprowadzone z terytorium Polski w myśl art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz.U. z 2004 r. Nr 11, poz. 94 ze zm.).
Jak dalej stwierdził organ orzekający, wciornastek zachodni nie znajduje się na liście kwarantannowej Polski i innych krajów UE, natomiast należy do takich roślin w Federacji Rosyjskiej. Gdyby w trakcie tranzytu okazało się że sposób tranzytu nie gwarantuje nie rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych, fakt ten nie wpłynąłby na wystawienie świadectwa. Wojewódzki inspektor mógłby natomiast podjąć decyzję, o której mowa w art. 8 ustawy o ochronie roślin, o ile wystąpiłoby podejrzenie wystąpienia organizmów kwarantannowych dla Polski i innych krajów Unii Europejskiej. W innym przypadku, np. wystąpienia organizmów z rosyjskiej listy kwarantannowej inspektor nie mógłby podjąć żadnych działań zwalczających. O ile istniało ryzyko porażenia roślin w związku z ich przetrzymywaniem w składzie w Holandii fakt ten należało zgłosić tamtejszym służbom ochrony roślin i nie przemieszczać dalej roślin.
W decyzji ustosunkowano się także co do zarzutów odnośnie nie właściwego działania organu I. instancji np. w zakresie czasu oczekiwania na kontrolę. Wskazano, iż uchybieniem było nakazanie przez inspektora PIORiN z N. przygotowania towaru do kontroli fitosanitarnej. Uczyniono to przed skompletowaniem dokumentacji a więc powzięciem informacji o statusie celnym i fitosanitarnym towaru. Przywołano przepisy, w świetle których generalnie właściwym do wydawania świadectw fitosanitarnych jest inspektor wojewódzki PIORiN.