Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2016 r. sprawy ze skargi Gminy S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z [...] października 2015 r. - zaskarżoną skargą przez Gminę S. (dalej jako "skarżąca") do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] czerwca 2015 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Starosty B. z [...] maja 2008 r. o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej dla inwestycji polegającej na budowie drogi zbiorczej w S. w celu aktywizacji terenów inwestycyjnych oraz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego na DK-1, obejmującej wymienione w niej nieruchomości, oznaczone w operacie ewidencji gruntów i budynków wskazanymi tam numerami, sprostowanej postanowieniami Starosty B. z [...] sierpnia 2008 r., [...] października 2008 r. i [...] grudnia 2008 r.
Stan sprawy przedstawia się następująco:
Gmina S. wniosła do Wojewody [...] o stwierdzenie nieważności - na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 97 § 1 pkt 3 K.p.a. - decyzji Starosty B. z [...] maja 2008 r. o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej w części dotyczącej działek nr [...] i [...]. W uzasadnieniu wniosku Gmina podała, że postępowanie zakończone ww decyzją toczyło się na jej wniosek. Jedną ze stron postępowania była Spółka dla Zagospodarowania Wspólnoty Leśno-Gruntowej w S., ujawniona w ewidencji gruntów i budynków jako właściciel ww działek. Spółka ta w okresie od 17 maja 1998 r. do 16 listopada 2008 r. nie posiadała organu właściwego do jej reprezentacji. Oznacza to, że obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie zakończone decyzją z [...] maja 2008 r. było zawieszenie postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Starosty B. z [...] maja 2008 r. o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej dla inwestycji polegającej na budowie drogi zbiorczej w S. w celu aktywizacji terenów inwestycyjnych oraz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego na DK-1, obejmującej nieruchomości oznaczone w operacie ewidencji gruntów i budynków jako działki nr: [...]. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda wskazał, że Starosta B., na podstawie wniosku inwestora - Gminy S. - z dnia [...] lutego 2008 r. wszczął postępowanie w sprawie ustalenia lokalizacji drogi publicznej dla inwestycji polegającej na budowie drogi zbiorczej w S. w celu aktywizacji terenów inwestycyjnych oraz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego na DK-1. Starosta B. [...] maja 2008 r., w oparciu o ustawę z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych zwanej w skrócie: "specustawą drogową" (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 721 z późn. zm.), wydał przedstawioną wyżej decyzję. Decyzja ta została sprostowana postanowieniami z [...] sierpnia 2008 r., [...] października 2008 r. i [...] grudnia 2008 r. Pismem z 3 czerwca 2014 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji w części dotyczącej działek [...] oraz [...]. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że jedną ze stron przedmiotowego postępowania była Spółka dla Zagospodarowania Wspólnoty Leśno-Gruntowej w S., która w jego ocenie została pominięta, ponieważ nie posiadała organu wykonawczego.