Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędziowie Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżącego A. J. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] listopada 2010 r. - zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., uchylił decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2009 r. stwierdzającą, że część dawnej nieruchomości ziemskiej pod nazwą "D. [...]" położonej w O. gm. K. będącej własnością Z. J. stanowiąca zespół pałacowo-parkowy o obszarze 80,3312 ha w części obejmującej obecnie działki ewidencyjne nr [...] (d. [...]),[...],[...],[...],[...],[...] nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 130, ze zm.), a w części obejmującej działkę ewidencyjną nr [...] - podpadała pod działanie wskazanego przepisu i umorzył postępowanie pierwszej instancji.
W uzasadnieniu wskazał, że wskazana wyżej decyzja Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2009r. została zaskarżona odwołaniami, które Minister załatwił decyzją z dnia [...] czerwca 2009r. Mianowicie uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał Wojewodzie [...] sprawę do ponownego rozpatrzenia. Decyzja ostatnia została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 listopada 2009r. (sygn. akt IV SA/ Wa 1222/09). Obecnie rozpatrując sprawę organ odwoławczy stwierdził, że zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. e dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, na cele reformy rolnej podlegały przejęciu nieruchomości stanowiące własność albo współwłasność osób fizycznych i prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał bądź 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województw poznańskiego, pomorskiego i śląskiego, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej niezależnie od wielkości użytków rolnych tej powierzchni. W przypadku ustalenia, że dana nieruchomość spełniała powyższe wymogi obszarowe - przechodziła z mocy prawa z dniem 13 września 1944 r., tj. z dniem wejścia w życie dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, bez żadnego wynagrodzenia w całości na własność Skarbu Państwa. Natomiast w § 5 i 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51 ze zm.), określony został tryb administracyjny rozstrzygania sporów czy dana nieruchomość podpada pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e tegoż dekretu. Strona mogła się ubiegać o uznanie, że dana nieruchomość jest wyłączona spod działania postanowień zawartych w art. 2 ust.1 lit. e dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Organem właściwym do orzekania w tym zakresie w pierwszej instancji były wojewódzkie urzędy ziemskie, obecnie wojewodowie.
Złożony w niniejszej sprawie wniosek dotyczył stwierdzenia, że przejęta na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość w części stanowiącej zespół pałacowo-parkowy nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Organ I instancji rozpoznał wniosek strony i na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wydał merytoryczne rozstrzygnięcie.