Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka (spr.), Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2012 r. sprawy ze skargi Z. L. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy 1. uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w O. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącego Z. L. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1w związku z art. 144 k.p.a. oraz art. 60 ust. 1 w zw. z art. 53 ust. 4 pkt 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, ze zm.) utrzymał w mocy postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w O. z dnia [...] czerwca 2010 r., znak: [...], odmawiające uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku garażu na działce o numerze geodezyjnym [...] , położonej w obrębie M. , w gminie B. .
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska w uzasadnieniu postanowienia wskazał, że planowana inwestycja znajduje się na działce o numerze geodezyjnym [...] , położonej w obrębie M. , w gminie B. w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny S. , którego funkcjonowanie reguluje rozporządzenie nr [...] Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny S.
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w O. postanowieniem z dnia [...] czerwca 2010 r. odmówił uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla planowanej inwestycji wskazując, iż realizacja przedmiotowego przedsięwzięcia narusza zakaz określony w § 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia nr [...] Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny S. (Dz. Urz. Woj. [...] Nr [...], poz. [...]), stanowiący, iż na terenie ww. obszaru chronionego zakazuje się lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od brzegów linii rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej lub rybackiej.
W ocenie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, organ I instancji prawidłowo zebrał i rozpatrzył materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie, z którego wynika, że działka o numerze geodezyjnym [...] znajduje się niemalże w całości w pasie 100 m od linii brzegu rzeki P. , a także w pasie 100 m od linii brzegu starorzecza rzeki P. , stanowiącego w rozumieniu ww. przepisu "inny zbiornik wodny". Wyznaczona na załączniku graficznym do przedłożonego projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy dla planowanej inwestycji, nieprzekraczalna linia zabudowy wyznaczona została w odległości 100 m od linii brzegu rzeki P. , niemniej jednak winna być ona wyznaczona również w odległości 100 m od linii brzegu starorzecza rzeki P. .
Organ odwoławczy zauważa, iż przez pojęcie "inne zbiorniki wodne", którym posługuje się art. 24 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody należy uznać, inne niż jeziora zbiorniki wodne, zarówno naturalne, jak i sztuczne. Za wskazanym sposobem rozumienia przedmiotowego pojęcia przemawiają reguły wykładni językowo-logicznej, w szczególności reguła /lege non distinguente nec nostrum est distinguente/ - tam gdzie rozróżnień nie wprowadza sam prawodawca, tam nie wolno ich wprowadzać interpretatorowi. Zgodnie z regułą języka potocznego zbiornik wodny w przeciwieństwie do cieku, jest wodą stojąca, zajmującą naturalne lub sztucznie wytworzone zagłębienia terenu. Wyróżnia się tzw. małe formy zbiornikowe: stawy, sadzawki, osadniki, baseny, wyrobiska i zapadliska z wodą oraz tzw. duże formy zbiornikowe: jeziora naturalne i sztuczne (tzw. zbiorniki retencyjne lub zbiorniki zaporowe).