Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Iwaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2016 r. sprawy ze skargi J. S. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 września 2015 r., sygn. akt IV SAB/WA 249/15 przez Prezydenta Miasta {...} 1. wymierza Prezydentowi Miasta [...] grzywnę w wysokości 1000 (tysiąc) złotych, 2. stwierdza, iż niewykonanie wyroku nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. przyznaje od Prezydenta Miasta [...] na rzecz J. S. sumę pieniężną w wysokości 500 (pięćset) złotych, 4. zasądza od Prezydenta Miasta [...] na rzecz J. S. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] lutego 2016 r. J. S. wniosła skargę na niewykonanie przez Prezydenta [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 września 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wa 249/15. Wyrokiem tym Sąd zobowiązał Prezydenta [...] do rozpoznania w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy wniosku złożonego w dniu 6 stycznia 2001 r. w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania za grunt zajęty pod drogę publiczną ulicę [...] i ulicę [...] w trybie art. 73 ustawy przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.). W wyroku tym Sąd, stwierdził jednocześnie, iż bezczynność Prezydenta [...] nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Akta sprawy administracyjnej wraz z odpisem prawomocnego wyroku wpłynęły do Prezydenta [...] w dniu 25 listopada 2015 r., zatem termin wyznaczony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny upłynął w dniu 27 stycznia 2016 r.
Z akt sprawy wynika, że skarżąca pismem z dnia 3 lutego 2016 r. wezwała Prezydenta [...] do wykonania ww. wyroku, jednak Prezydent [...] nie zastosował się do tego wezwania i nie wydał decyzji odszkodowawczej do dnia wniesienia skargi do Sądu.
W odpowiedzi na skargę organ poinformował, że w odniesieniu do nieruchomości położonej przy ulicy [...] stanowiącej działkę nr [...] z obrębu [...] o powierzchni 100 m2 Prezydent [...] postanowieniem Nr [...] z dnia [...] lutego 2016 roku zawiesił postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania do czasu rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny sprawy ze skargi kasacyjnej skarżącej na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt I SA/Wa 205/14 z dnia 26 września 2014 roku; natomiast w odniesieniu do nieruchomości położonej przy ulicy [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] marca 2016 roku, Prezydent [...] ustalił i przyznał odszkodowanie za ww działkę ewidencyjną nr [...] z obrębu [...] o powierzchni 91 m2 zajętą pod drogę publiczną. Wobec powyższego organ uznał, że skarga jest bezzasadna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2016, poz. 1066), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Kontrola taka polega m.in. na rozpoznawaniu skarg na niewykonanie wyroku sądu administracyjnego.
Stosownie do art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej jako: ppsa), w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Sąd może ponadto orzec o istnieniu lub nieistnieniu uprawnienia lub obowiązku, jeżeli pozwala na to charakter sprawy oraz niebudzące uzasadnionych wątpliwości okoliczności jej stanu faktycznego i prawnego. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. (art. 154 § 2 ppsa). Z kolei grzywnę, o której mowa w § 1, wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 ppsa).