Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), sędzia WSA Piotr Korzeniowski, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2015 r. sprawy ze skargi E. R. i R. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Wójta Gminy D. z dnia [...] listopada 2014 r. o nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. solidarnie na rzecz skarżących E. R. i R. R. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2015 r., znak: [...], wydane na podstawie art. 127 § 1 w zw. z art. 17 pkt 1 K.p.a. oraz art. 1 i 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. 2001, poz. 856), utrzymujące w mocy postanowienie Wójta Gminy [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] o odmowie wydania E. i R. R. zaświadczenia.
Stan sprawy przedstawiał się następująco.
E. i R. R., zwani dalej "Skarżącymi", wnieśli o wydanie na podstawie art. 71 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. 2013, poz. 1409), zaświadczenia stwierdzającego o zgodności zmiany sposobu użytkowania budynku położonego we wsi [...] na działce o nr. ew. [...] z letniskowego na mieszkalny.
Postanowieniem z 24 listopada 2014 r. Wójt Gminy [...] odmówił wydania zaświadczenia argumentując, że zgodnie z ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, uchwalonego Uchwałą nr [...] Rady Gminy [...] z [...] grudnia 2002 r. (Dz.Urz. Woj. [...] Nr [...], poz. [...]), zwanego dalej "Planem", działka skarżących znajduje się na obszarze oznaczonym symbolem P3.L-1 tj. na terenie rekreacji indywidualnej, gdzie przewiduje się zabudowę letniskową i dopuszcza się realizację obiektów pensjonatowych i mieszkaniowo-pensjonatowych. W związku z tym planowana przez skarżących zmiana sposobu użytkowania budynku letniskowego na mieszkalny nie jest zgodna z zapisami Planu.
W Wyniku złożonego przez skarżących zażalenia, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], dalej zwane "SKO" nie znalazło podstaw do zmiany rozstrzygnięcia Wójta Gminy [...]. Mając za podstawę ustalenia Planu oraz to, że w trybie art. 217 § 2 pkt 1 K.p.a. możliwe jest wydanie zaświadczenia tylko gdy pozwalają na to zapisy stosownych rejestrów, ewidencji czy innych danych będących w posiadaniu organów, SKO uznało, że zaświadczenie o żądanej treści nie może zostać wydane.
Skarżący wywiedli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i wydanie zaświadczenia o żądanej treści.
W uzasadnieniu zakwestionowali treść rozstrzygnięcia podnosząc, iż o zamierzonej zgodności zmiany sposobu użytkowania należy wnioskować, posiłkując się kryteriami określonymi w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym takimi jak: ład przestrzenny, obszar funkcjonalny, dostęp do drogi publicznej, stan środowiska. Zdaniem skarżących organ nie dokonał analizy zgodności zamierzonej zmiany w oparciu o te kryteria.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumenty jak w zaskarżonym postanowieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje. Skarga jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153 poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej. Ocenie podlega konkretna sprawa, rozpoznawana wcześniej przez organ administracji publicznej, pod kątem prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa i trafności rozstrzygnięcia.