Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska, Sędziowie sędzia WSA Jarosław Łuczaj, asesor WSA Agnieszka Wąsikowska (spr.), Protokolant st. ref. Marika Bibrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Okręgowej w [...] na uchwały Rady Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] oraz z dnia [...] września 2007 r., nr [...] w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków I. stwierdza nieważność § 1 ust. 1, § 1 ust. 2 pkt c, § 4, § 5 ust. 1 i ust. 2, § 6 ust. 1, § 7 ust. 1, ust. 2, ust. 3 i ust. 5, § 9 ust. 1, § 10, § 13, § 14 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5, § 20 ust. 1 i ust. 2, § 28, § 29, § 30, § 31, § 32, § 33, § 34 ust. 3 oraz w zakresie wskazania konkretnych jednostek ochrony przeciwpożarowej w Rozdziale IX uchwały Rady Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...]; II. stwierdza nieważność § 1 pkt 2 w zakresie nowego brzmienia § 6 ust. 1 i ust. 2 znowelizowanej uchwały oraz § 1 pkt 3 i pkt 7 uchwały Rady Gminy [...] z dnia [...] września 2007 r., nr [...]; III. oddala skargę w pozostałym zakresie.
Prokurator Prokuratury Okręgowej w [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę Nr [...] Rady Gminy w [...] z dnia [...] czerwca 2007 r. w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, zmienioną uchwałą Nr [...] Rady Gminy w [...] z dnia [...] września 2007 r.
Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił istotne naruszenie prawa, a mianowicie art. 7 i 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z ze zm.), § 156 ust. 1-3 w zw. z § 143, § 137 i § 149 w zw. z § 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 w. sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. z 2016 r., poz. 283) oraz art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858) dalej "ustawa", polegające na nieuprawnionych powtórzeniach lub modyfikacji przepisów ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r., o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (w brzmieniu obowiązującym do dnia 11 grudnia 2017 r.).
Prokurator wskazała także na przekroczenie ustawowego upoważnienia do stanowienia przepisów poprzez:
a) określenie w § 1 ust. 1 uchwały zakresu przedmiotowego regulaminu, w sytuacji gdy rada gminy nie została upoważniona do jego określenia, albowiem zakres ten wynika z przepisów ustawy,
b) wprowadzenie w § 1 ust. 2 pkt c uchwały definicji pojęcia "odbiorca" w sytuacji, gdy ustawodawca nie upoważnił rady gminy do tworzenia własnych definicji legalnych, definiując to pojęcie w art. 2 pkt 3 ustawy,
c) określenie w § 3 uchwały zasad gospodarowania i korzystania z dostarczonej przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne wody, w sytuacji gdy rada gminy nie została upoważniona do ich określenia,
d) zaniechanie określenia w § 4 Regulaminu minimalnego poziomu usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków,
e) określenie w § 5 ust. 1 i 2 ilości i jakości dostarczanej wody poprzez odesłanie do aktów prawnych wyższego rzędu, podobnie jak w § 10 i § 13 warunków rozliczeń z odbiorcami usług za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków poprzez odesłanie do aktu prawnego wyższego rzędu,
f) powtórzenie w § 6 ust. 1 uchwały oraz modyfikację treści art. 6 ust. 2 ustawy (zmieniony uchwałą Nr [...] Rady Gminy w [...] z dnia [...] września 2007 r.),
g) odesłanie w § 6 ust. 2 uchwały (zmienionym uchwałą Nr [...] Rady Gminy w [...] z dnia [...] września 2007 r.) do nieistniejącego § 5 ust. 4 uchwały, ponadto w § 9 ust. 1 poprzez odwołanie się do bliżej niesprecyzowanych przepisów prawnych,
h) wskazanie w § 7 ust. 1 uchwały, iż umowa o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków może być zawarta na czas nieokreślony lub określony, w sytuacji, gdy ustawodawca upoważnił organ wyłącznie do formułowania wypowiedzi normatywnych w zakresie szczegółowych warunków i trybu zawierania umów z odbiorcami usług, zaś kwestia okresu obowiązywania umowy zgodnie z art. 6 ust. 3 pkt 6 ustawy powinna zostać uregulowana w zawieranej przez odbiorcę usług umowie,