Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący : Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) Sędziowie : Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Protokolant : Dorota Hurman po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 12 lipca 2012 r. sprawy ze skargi Ł. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania Ł. L., dalej skarżący, od wydanej z upoważnienia Prezydenta W. decyzji Specjalisty w Dziale Świadczeń - Sekcji Dodatków Mieszkaniowych w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W. z dnia [...], nr [...] odmawiającej przyznania skarżącemu dodatku mieszkaniowego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu podało, że opisaną wyżej decyzją administracyjną organ pierwszej instancji odmówił skarżącemu przyznania dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia wskazano, że zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 71, poz. 734 ze zm.), dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż 30% albo o więcej niż 50%, pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%. W rozpatrywanej sprawie organ pierwszej instancji ustalił, że skarżący nie spełnia warunków do przyznania dodatku mieszkaniowego określonych w/w przepisie art. 5 ust. 5 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, bowiem powierzchnia użytkowa zajmowanego przez niego lokalu mieszkalnego przy ul. [...] we W. przekracza normatywną powierzchnię użytkową o 38,97%, a udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu przekracza 60%. Organ pierwszej instancji stwierdził, że wprawdzie skarżący jest osobą niepełnosprawną uprawnioną do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju, ale wobec pozostawania lokalu do jego wyłącznej dyspozycji, nie ma podstaw do powiększenia powierzchni normatywnej o 15m 2.
Skarżący złożył odwołanie od powyższej decyzji, w którym podniósł, że nie może mieć do niego zastosowania pośrednio wskazana w uzasadnieniu wydanej decyzji teza wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. I OSK 929/10, gdyż jego sytuacja jest inna od opisanej w tym wyroku. Niepełnosprawność skarżącego powoduje, że wymaga on stałej i długotrwałej opieki innej osoby, a także stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji. Wskazał, że spełnia warunki do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju, co jego zdaniem, winno automatycznie skutkować powiększeniem powierzchni lokalu o 15m2 oraz, że przez cały czas przebywają z nim osoby sprawujące nad nim opiekę - matka, ojciec, brat, opiekunka z MCUS, którzy się zmieniają i którzy nie prowadzą z nim gospodarstwa domowego.
Rozpoznając powyższe odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że regulacje ustawowe dotyczące udzielania pomocy w formie dodatków mieszkaniowych precyzyjnie określają zasady i tryb ich przyznawania. Osoba ubiegająca się o tę formę pomocy w regulowaniu opłat za zajmowany lokal mieszkalny musi spełniać wszystkie określone w ustawie o dodatkach mieszkaniowych warunki. Niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza skuteczność starań o dodatek mieszkaniowy. Jednym z bezwzględnie obowiązujących warunków jest wymóg zajmowania lokalu o odpowiedniej powierzchni użytkowej, zróżnicowanej - w art. 5 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych - w zależności od liczby osób w gospodarstwie domowym. Dla jednej osoby, jak w rozpatrywanej sprawie, powierzchnia normatywna wynosi 35m2.