|Sygn. akt IV SA/Wr 187/17 | | , , [pic], , WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , , Dnia 17 sierpnia 2017 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, Przewodniczący, , Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, , Sędziowie, Sędzia NSA Henryk Ożóg (spr.), Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, , , , , , , po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 sierpnia 2017 r., sprawy ze skargi M. Ż., na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, z dnia [...] marca 2017 r. nr [...], w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, , uchyla zaskarżone postanowienie w całości., , ,
Decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...], Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (Szef Urzędu) odmówił M. Ż. (skarżąca) przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej.
Pismem z dnia 29 grudnia 2016 r. skarżąca wniosła o zmianę powyższej decyzji wskazując, że słuszny interes o jakim mowa w art. 154 § 1 kpa przejawia się w jej trudnej sytuacji finansowej.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] Szef Urzędu odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] lipca 2015 r. o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego.
W piśmie zatytułowanym: "odpowiedź na decyzję Urzędu z dnia 16 stycznia 2017 r." skarżąca ponownie wniosła o zmianę decyzji z dnia 9 lipca 2015 r. o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego poprzez przyznanie uprawnienia do świadczenia pieniężnego, o jakim mowa w powyższej ustawie. Zarzuciła, że złożyła wniosek o zmianę tej decyzji, a nie o jej uchylenie.
Postanowieniem z dnia [...] marca 2017 r., nr [...], Szef Urzędu stwierdził uchybienie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżącej.
W uzasadnieniu postanowienia natomiast stwierdził, że zgodnie z art. 129 § 2 w zw. z art. 127 § 3 kpa wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy należy wnieść w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. O możliwości oraz terminie złożenia powyższego wniosku strona została pouczona w decyzji z dnia 16 stycznia 2017 r. Decyzję doręczono w dniu 20 stycznia (data na zwrotnym potwierdzeniu odbioru). Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wniesiono w dniu 7 stycznia 2017 r. (data stempla pocztowego) a więc po upływie 14 dniowego terminu. W związku z powyższym orzeczono jak w rozstrzygnięciu.
W skardze do sądu administracyjnego skarżąca zarzuciła obrazę przepisu art. 129 § 2 w zw. z art. 127 § 3 w zw. z art. 154 kpa poprzez dowolne przyjęcie przez organ II instancji, że wniosek skarżących z dnia 6 lutego 2017 r. pod nazwą: "odpowiedź na decyzję tut. Urzędu z dnia 16 stycznia 2017 r." o zmianę decyzji należy potraktować jako wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, podczas gdy swobodna ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że wniosek z dnia 6 lutego 2017 r. pod nazwą: "odpowiedź..." jest wnioskiem o zmianę decyzji z dnia [...] lipca 2015 r., a nie o jej uchylenie, który to wniosek nie został dotychczas merytorycznie rozpatrzony.
W odpowiedzi na skargę Szef Urzędu wniósł o jej oddalenie z powodów, które przedstawił w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
Przepis art. 134 kpa stanowi, że organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
Z przepisu tego wyraźnie wynika, że postanowienie organu, oparte na tej podstawie prawnej wiąże się z wniesieniem przez stronę postępowania odwołania od decyzji administracyjnej. Tymczasem skarżąca pismo z dnia 6 lutego 2017 r., zatytułowała: "odpowiedź na decyzję tut. Urzędu z dnia 16 stycznia 2017 r.", wydaje się więc nie traktować go jak odwołanie. Skarżąca ponownie w nim wniosła o zmianę decyzji szefa Urzędu z dnia 9 lipca 2015 r. o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego, podobnie jak uczyniła to w piśmie z dnia 29 grudnia 2016 r. do Szefa Urzędu. Decyzja tego organu z dnia 16 stycznia 2017 r., w osnowie odmawia uchylenia decyzji własnej z dnia 9 lipca 2015 r., w uzasadnieniu zaś miesza obydwa te rozstrzygnięcia przyjmując najpierw: "decyzja, o uchylenie której wnosi strona..." później, że: "wnioskodawczyni nie wskazała, by za zmianą decyzji przemawiał ..." i w końcu, że: "organ nie stwierdził podstaw do uchylenia decyzji własnej...". Nie wiadomo zatem z jakim rozstrzygnięciem ma się do czynienia w sprawie. Nie budzi zaś wątpliwości, że w piśmie z dnia 6 lutego 2017 r. skarżąca wniosła o rozpoznanie wniosku o zmianę decyzji z dnia 9 lipca 2015 r. Jeśli natomiast Szef Urzędu miał wątpliwości jaka jest natura pisma z dnia 6 lutego 2017 r. - czy jest ono tylko wnioskiem o zmianę decyzji, czy też wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy i takim wnioskiem o zmianę decyzji, powinien zwrócić się do skarżącej o wyjaśnienie tej istotnej kwestii. Nie czyniąc tego nie ustalił doniosłej okoliczności mającej istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia z naruszeniem art. 7 i art. 77 § 1 kpa.
Ponadto wątpliwości budzi uzasadnienie zaskarżonego postanowienia, w którym stwierdzono, że "decyzję doręczono w 20.01.2017 r. (data na zwrotnym potwierdzeniu odbioru" a "wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wniesiono w dniu 07.01.2017 r. (data stempla pocztowego), a więc po upływie 14 dniowego terminu". Z tego wynika, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został wniesiony przed wydaniem decyzji (ale nie tej zapadłej w trybie art. 138 kpa - uwaga Sądu). Jeśli daty te zestawiono tak w tekście pomyłkowo winny być sprostowane, czego jednak brak.
W końcu odnotować należy, że w przedmiocie zmiany wymienionej na wstępie decyzji Szef Urzędu wydał odrębną decyzją dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...], którą również zakwestionowano skargą do tutejszego Sądu (sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV SA/Wr 449/17). Okoliczność tę jak i powyższe wywody Sądu Szef Urzędu rozważy mając na względzie treść art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 stycznia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Oceni również przedmiotowość dalszego postępowania w niniejszej sprawie.
Na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. "c" tego Prawa Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.
Skarżąca została zwolniona od kosztów sądowych postanowieniem Referendarza Sądowego z dnia 19 maja 2017 r.
J.N.29.08.2017