Sprawa ze skargi na decyzję Rektora Uniwersytetu W. w przedmiocie odmowy przyznania stypendium Rektora dla najlepszych studentów na rok akademicki 2017/2018
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka Sędziowie Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków Protokolant starszy asystent sędziego Krzysztof Caliński po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 6 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Rektora Uniwersytetu W. z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium Rektora dla najlepszych studentów na rok akademicki 2017/2018 I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą; II. zasądza od Rektora Uniwersytetu W. na rzecz skarżącej kwotę 697 (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z [...] II 2018 r. ([...]) Rektor Uniwersytetu W. (dalej "organ" lub "Rektor"), po rozpatrzeniu wniosku M. G. (dalej "skarżąca") o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z [...] XI 2017 r. ([...]) odmawiającą przyznania skarżącej stypendium Rektora dla najlepszych studentów na rok akademicki 2017/2018.

W motywach decyzji organ wyjaśnił, że skarżąca, studiując stacjonarnie w roku akademickim 2016/2017 na kierunku psychologia, uzyskała średnią ocen 4,76. Taki wynik był jednak niewystarczający do przyznania stypendium dla najlepszych studentów, bowiem minimalna średnia ocen, jaką należało uzyskać do stypendium na studiach stacjonarnych psychologii wynosiła 4,80. Z motywów decyzji wynika też, że wprawdzie minimalna średnia ocen była niższa na niestacjonarnych studiach psychologii - wynosząc 4,61 - jednak wniosek skarżącej, będącej studentką studiów stacjonarnych, podlegał weryfikacji na tle wyników studentów studiów stacjonarnych. Organ wyjaśnił przy tym, że zgodnie ze "Szczegółowymi zasadami sporządzania propozycji list rankingowych obejmujących nie więcej niż 7,5% najlepszych studentów, którzy uzyskali wysoką średnią ocen" - przyjętymi przez Dziekana Wydziału [...] - listy rankingowe tworzone są oddzielnie dla poszczególnych kierunków studiów stacjonarnych i niestacjonarnych.

W skardze na powyższą decyzję zarzucono naruszenie przepisów prawa. W skardze oraz w piśmie procesowym uzupełniającym skargę podniesiono, że uregulowania wynikające z prawa zakładowego są sporządzone w sposób niewłaściwy i niezgodny z prawem materialnym. Przede wszystkim, zdaniem skarżącej, przepisy ustawowe odwołują się do kryterium "kierunku studiów" (tu: psychologii). Nie dają natomiast podstaw do różnicowania studentów według kryterium "formy studiów", a więc zastosowania podziału na studentów stacjonarnych i niestacjonarnych. Skarżąca zwróciła uwagę, że w świetle art. 174 ust. 4 ustawy z 27 VII 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2017 r., poz. 2183, ze zm.) - dalej "ustawa" - dotacja z budżetu państwa przeznaczona jest na stypendia rektora dla najlepszych studentów przyznawane w liczbie nie większej niż 10% liczby studentów każdego "kierunku studiów" prowadzonego w uczelni. Zgodnie zaś z definicją legalną z art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy - "kierunek studiów" to wyodrębniona część jednego lub kilku obszarów kształcenia, realizowana w uczelni w sposób określony przez program kształcenia. Ani powołany przepis, ani art. 181 ust. 1 ustawy - wprowadzający przedmiotowe stypendium, ani też art. 186 ust. 1 ustawy - upoważniający rektora do ustalenia regulaminu przyznawania pomocy materialnej dla studentów, nie dają podstaw do wprowadzania podziału w obrębie jednego "kierunku studiów" na studentów stacjonarnych i niestacjonarnych. Skarżąca podniosła przy tym, że zastosowanie problemowego podziału skutkowało w praktyce tym, że stypendium dla najlepszych studentów na kierunku psychologia otrzymali studenci z niższą od niej średnią ocen tylko dlatego, że studiują w trybie niestacjonarnym.

Strona 1/5