Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D. w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 3 ust. 3 oraz § 4 ust. 2 uchwały Rady Gminy R. nr [...]z dnia [...]r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Sędziowie NSA Tadeusz Kuczyński /sprawozdawca/, Jolanta Sikorska, Protokolant apl.prok. Justyna Radomska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2005r. sprawy ze skargi Gminy R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 3 ust. 3 oraz § 4 ust. 2 uchwały Rady Gminy R. nr [...]z dnia [...]r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Rozstrzygnięciem Nadzorczym Wojewody D. z dnia [...]r. nr [...], na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) stwierdzono nieważność § 3 ust. 3 oraz § 4 ust. 2 uchwały Rady Gminy R. nr [...]z dnia [...]r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie.

W motywach uzasadnienia podniesiono, że Rada Gminy R.podjęła na sesji w dniu [...]r. m.in. uchwałę nr [...]w sprawie wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie.

W toku badania legalności przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził podjęcie: § 3 ust. 3 przedmiotowej z istotnym naruszeniem art. 43 ust. 10 ustawy o pomocy społecznej w związku z § 118 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. nr 100, poz.908), § 4 ust. 2 przedmiotowej uchwały z istotnym naruszeniem art. 77 § ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r., Kodeks postępowania administracyjnego.

Mocą § 3 ust. 3 uchwały nr [...]Rada Gminy R. postanowiła, iż: " W decyzji o przyznaniu zasiłku określa się termin i sposób spłaty, biorąc pod uwagę sytuację materialną i rodzinną osoby ubiegającej się o zasiłek." Powyższym zapisem Rada Gminy uregulowała kwestie proceduralne, dotyczące wydawania decyzji administracyjnej oraz jej elementów składowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o pomocy społecznej rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Z przepisu tego wynika upoważnienie dla rady gminy do ustalenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Zatem brak podstaw dla Rady do uchwalenia elementów, które ma zawierać decyzja administracyjna.

Ustawodawca unormował w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego m. in. obligatoryjne elementy decyzji administracyjnej. Dodatkowo przepisy Rozdziału 7 ustawy z dnia 12 maja 2004 r. o pomocy społecznej, które regulują postępowanie w sprawie świadczeń z pomocy społecznej, stanowią lex specialis w stosunku do przepisów ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, powinny być pomocne przy wydawaniu decyzji administracyjnych z zakresu pomocy społecznej.

Mocą § 4 ust. 2 uchwały nr [...]Rada Gminy R. postanowiła, iż: "W szczególnych przypadkach podjęcie decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania zasiłku może być poprzedzone wizją lokalną planowanego przedsięwzięcia gospodarczego". Powyższym zapisem Rada Gminy R. uzależniła przeprowadzenie dowodu, przed wydaniem decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie, od wystąpienia szczególnego przypadku. W ten sposób Rada zmodyfikowała przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące postępowania dowodowego.

Zgodnie z art. 77 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. W myśl art. 75 § 1 jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny.

Strona 1/6