Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kamieniecka Sędzia WSA Lidia Serwinowska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 18 października 2018 r. sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę w całości.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 kwietnia 2018 r. A. K. (dalej: skarżąca) - działającej przez pełnomocnika - o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wydanej z upoważnienia Prezydenta Świdnicy decyzji Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych i Alimentacyjnych w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Ś. z dnia [...]uchylającej decyzję z dnia 8 sierpnia 2016 r. w [...]przyznającą skarżącej świadczenie pielęgnacyjne na dziecko tj. A. K. za okres od 1 maja 2016 r. do 5 stycznia 2018 r., postanowieniem z dnia [....]r. SKO[...], wydanym na podstawie art. 58 § 1 i § 2 oraz art. 59 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: kpa) odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych i Alimentacyjnych w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Ś. decyzją nr [...]r. uchylił decyzję z dnia [...]przyznającą skarżącej świadczenie pielęgnacyjne na dziecko tj. A. K. za okres od 1 maja 2016 r. do 5 stycznia 2018 r. Decyzja ta została doręczona w dniu 7 marca 2018 r. - na podstawie art. 43 kpa - decyzję odebrał pełnoletni domownik (ojciec skarżącej M. K.).
Od powyższej decyzji skarżąca, działając przez pełnomocnika, wniosła odwołanie - pismem z dnia 21 marca 2018 r. nadanym w placówce pocztowej w dniu 22 marca 2018 r.
Następnie pełnomocnik pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, wraz z odwołaniem od decyzji z dnia 27 lutego 2018 r.
Uzasadniając wniosek pełnomocnik wskazał, że w dniu 22 marca 2018 r. skarżąca wniosła do MOPS w Ś. odwołanie od decyzji z dnia [...] Za datę doręczenia decyzji skarżąca przyjęła dzień 8 marca 2018 r. bowiem w dniu następnym została poinformowana o jej doręczeniu i podjęciu korespondencji przez ojca. Po otrzymaniu zaskarżonej decyzji skarżąca udała się do profesjonalnego pełnomocnika celem podjęcia działań zmierzających do złożenia odwołania. Zgodnie z przekazaną pełnomocnikowi wiedzą o otrzymaniu decyzji w dniu 8 marca 2018 r. odwołanie od decyzji zostało złożone z zachowaniem ustawowego terminu, a to w dniu 22 marca 2018 r. Dalej uzasadniał pełnomocnik, że w odpowiedzi na złożone odwołanie organ I instancji podniósł zarzut wniesienia odwołania po upływie terminu, zwracając uwagę, że zaskarżona decyzja została doręczona w dniu 7 marca 2018 r., a nie jak twierdziła skarżąca 8 marca 2018r., stąd odwołanie wniesione w dniu 22 marca 2018 r. czyni spóźnionym. Pełnomocnik strony po zapoznaniu się z w/w zarzutem skierował pismo do MOPS w Świdnicy z wnioskiem o doręczenie potwierdzenia odbioru decyzji. Z analizy potwierdzenia odbioru faktycznie wynika, że zaskarżona decyzja została podjęta przez ojca skarżącej w dniu 7 marca 2018 r. , o czym skarżąca dowiedziała się dopiero po podniesieniu zarzutu przez MOPS w Ś.. Sama zaś była zapewniana przez ojca, który podjął przesyłkę, że datą otrzymania decyzji był dzień 8 marca 2018r., który zapadł jej w pamięci szczególnie (Dzień Kobiet i śmierć psa). Po tym dniu (9 marca 2018 r.), ojciec poinformował skarżącą, że podjął przedmiotową decyzję MOPS i w tym dniu jej ją przekazał. Jak wskazał pełnomocnik, skarżąca kilkukrotnie, za radą pełnomocnika pytała ojca o datę podjęcia przesyłki tłumacząc mu jak ważna jest data jej odbioru. Kilkukrotnie była zapewniana, że decyzją ojciec skarżącej podjął właśnie w dniu 8 marca 2018 r. Stąd skarżąca nie miała żadnych obaw ani podstaw do przypuszczeń, że ojciec wprowadza ją w błąd. Nigdy wcześniej takie sytuacje się nie zdarzały, ojciec nie miał żadnych wątpliwości co do daty odbioru decyzji. Pewność ojca przekonała skarżącą co do daty odebrania decyzji z dnia 27 lutego 2018 r. właśnie 8 marca 2018 r. Zdaniem pełnomocnika okoliczności te prowadzą do wniosku, że trudno mówić o jakiejkolwiek winie skarżącej w jednodniowym przekroczeniu terminu do wniesienia odwołania.