Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie Sędzia NSA - Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędzia WSA - Lidia Serwiniowska (spr.) Protokolant Krzysztof Caliński po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 29 października 2008 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art.16 ust. 2 pkt 2, art. 24 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. z 2006 r. Dz.U. Nr 139, poz. 992 ze zm.), utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w K. z dnia [...] Nr [...] w sprawie odmowy przyznania J. P. zasiłku pielęgnacyjnego za okres od dnia 1 września 2002 r. do dnia 31 grudnia 2007 r.
Uzasadniając swą decyzję organ odwoławczy podał, że J. P. pismem z dnia 11 marca 2008 r. zwróciła się do Kolegium z prośbą o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji z dnia [...] Nr [...] o przyznaniu od dnia 1 stycznia 2008 r. na stałe zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 153,00 zł miesięcznie oraz o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego od ukończenia przez nią 75 roku życia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze pismem z dnia 7 kwietnia 2008 r. zwróciło się do strony z prośbą o skonkretyzowanie żądania zawartego w tym piśmie.
J. P. pismem z dnia 10 kwietnia 2008 r. poinformowała Kolegium, że pismo z dnia 11 marca 2008 r. jest żądaniem przyznania zasiłku pielęgnacyjnego za okres od dnia 1 września 2002 r. do dnia 31 grudnia 2007 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po sprecyzowaniu żądania przez stronę, postanowieniem z dnia [...] Nr [...], działając na podstawie art. 65 § 1 kpa, przekazało sprawę do załatwienia Dyrektorowi Ośrodka Pomocy Społecznej w K.
Organ I instancji, po rozpatrzeniu wniosku strony, decyzją z dnia [...] Nr [...] odmówił przyznania zasiłku pielęgnacyjnego za okres od dnia 1 września 2002 r., tj. od momentu ukończenia przez stronę 75 roku życia, do dnia 31 grudnia 2007 r.
Od decyzji tej J. P. wniosła odwołanie, żądając przyznania wnioskowanego świadczenia od września 2002 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. Ponadto odwołująca się podniosła, że nie jest jej winą, iż nie wiedziała, że takie świadczenie się jej należy, a zatem odmowa jego przyznania jest niezasadna.
Jak dalej wskazał organ odwoławczy, J. P. dnia 10 września 2002 r. ukończyła 75 rok życia, a więc nabyła prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. W momencie ukończenia przez stronę 75 roku życia kwestie dotyczące ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego regulowała ustawa z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i wychowawczych (Dz.U. Nr 102, poz. 651 ze zm.). W myśl art. 14 ust. 3 pkt 3 tej ustawy zasiłek pielęgnacyjny przysługiwał osobie, która ukończyła 75 rok życia.
Jej art. 16 ust. 1 stanowił, że ustalenie uprawnień do zasiłku pielęgnacyjnego oraz ich wypłata następowało na wniosek uprawnionego, jego przedstawiciela ustawowego lub innej osoby uprawnionej do jego reprezentacji.
Zgodnie z art. 71 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych ustawa z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych traci moc z dniem wejścia w życie ustawy o świadczeniach rodzinnych, tj. z dniem 1 maja 2004 r.
Przepis art. 16 ust. 2 pkt 3 obowiązującej ustawy o świadczeniach rodzinnych stanowi, że osobie, która ukończyła 75 lat przysługuje zasiłek pielęgnacyjny. Ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego oraz jego wypłata następuje na wniosek osoby uprawnionej (art. 23 ust. 1 ustawy).