Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 21 września 2018 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia[...]. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej uchyla zaskarżoną decyzję.
Decyzją z dnia [...] V 2018 r. (nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej jako "organ"), po rozpoznaniu odwołania A. S. (dalej jako "skarżąca") utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Z. z dnia [...] III 2018 r. (nr [...]) odmawiającą przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki sprawowanej nad I. S.
Jak wynika z motywów decyzji organ ustalił, że skarżąca nie wykonuje pracy zarobkowej w związku z opieką sprawowaną nad matką - I. S., która ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. Orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w D. z dnia [...] VI 2008 r. (nr [...]) zaliczono bowiem I. S. do znacznego stopnia niepełnosprawności orzekając o trwałym charakterze niepełnosprawności oraz stwierdzając, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 21 V 2008 r. oraz, że nie można ustalić, od kiedy niepełnosprawność istnieje. Organ ustalił również, że skarżąca jest uprawniona do pobierania zasiłku dla opiekuna, który przyznano jej na czas nieokreślony decyzją Burmistrza Z. z dnia [...] VII 2014 r. ([...]). W ocenie organu obowiązujące przepisy wykluczają możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie, która otrzymuje zasiłek dla opiekuna. Dopóki więc w obrocie prawnym pozostaje decyzja przyznająca skarżącej zasiłek dla opiekuna wykluczone jest wydanie decyzji przyznającej świadczenie pielęgnacyjne. Odnosząc się zaś do argumentów skarżącej podnoszonych w toku postępowania administracyjnego organ zgodził się ze stwierdzeniem, że nie może stanowić podstawy odmowy świadczenia pielęgnacyjnego wyłącznie fakt, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu przez nią 18. roku życia (lub 25. roku życia, o ile niepełnosprawność powstałaby w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej). W tym sensie nie ma - zdaniem organu - znaczenia dla sprawy, że z przedłożonego przez skarżącą orzeczenia o niepełnosprawności nie wynika, od kiedy niepełnosprawność istnieje. Organ - podobnie jak skarżąca - powołał się przy tym na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 X 2014 r., sygn. K 38/13 (Dz.U. z 2014 r., poz. 1443), mocą którego uznano za niekonstytucyjne różnicowanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności. W ocenie organu świadczenie pielęgnacyjne będzie mogło być przyznane nawet wówczas, gdy niepełnosprawność powstała po ukończeniu 18-go lub 25-go roku życia. Warunkiem jednak jest, by nie wystąpiła żadna z przesłanek negatywnych. Tymczasem w niniejszej sprawie taka przesłanka wystąpiła, bowiem skarżąca pobiera zasiłek dla opiekuna.
W skardze na powyższą decyzję zarzucono naruszenie przepisów prawa. Skarżąca podniosła, że w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 21 X 2014r., sygn. K 38/13, nie budzi wątpliwości, że moment powstania niepełnosprawności nie ma obecnie znaczenia dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Dla poparcia tej tezy przytoczono w skardze szereg orzeczeń sądów administracyjnych. Skarżąca podniosła również, że sam fakt pobierania zasiłku dla opiekuna nie powinien stanowić podstawy odmowy świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem organ powinien umożliwić jej dokonanie wyboru świadczenia. Organ powinien dokonać "kreatywnej" interpretacji przepisów biorąc pod uwagę ich kontekst historyczny i funkcjonalny. Skarżąca podniosła, że do pobierania zasiłku dla opiekunów została niejako "przymuszona", bowiem na skutek błędów legislacyjnych pozbawiono ją z dniem 1 VII 2013 r. świadczenia pielęgnacyjnego, zaś świadczenie dla opiekuna stanowiło swoistą rekompensatę za "labilność legislacji". Nie można - zdaniem skarżącej - wyciągać niekorzystnych dla niej skutków prawnych z faktu, że na skutek zawirowań prawnych pobiera aktualnie zasiłek dla opiekuna.