Odnosząc się do wyróżnionej u badanego jednostki chorobowej z § 21 pkt 1 zał., tj. jednostronnego lub obustronnego upośledzenia słuchu wyłącznie w zakresie tonów wysokich, skarżący wskazał, że przeprowadził w tej samej placówce dwukrotne badanie na audiogramie tonicznym i wynik jest poprawny. Badający go specjalista stwierdził, że w czasie pierwszego badania mógł mieć trochę woskowiny w uchu, co wpłynęło na wynik badania.
Odnosząc się zaś do stwierdzonego u niego schorzenia, mieszczącego się w zakresie pojęciowym § 34 pkt 1 zał., tj. skrzywienia i wad kręgosłupa wrodzonych lub nabytych nieupośledzających lub nieznacznie upośledzających sprawność ustroju, skarżący wskazał, że z objaśnień szczegółowych do § 34 pkt 1 wynika, że stwierdzona u niego przez lekarza chirurga kifoza szyjna nie dyskwalifikuje go. Tydzień wcześniej zdawał egzamin z wychowania fizycznego dla kandydatów do zawodowej służby wojskowej z wynikiem pozytywnym.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie wskazując, że skarżący jest niezdolny do zawodowej służby wojskowej. W odwołaniu skarżący nie powoływał się na posiadane wyniki badań dlatego RWKL we W. była uprawniona do orzekania bez wzywania badanego. Zdaniem organu odwoławczego zaświadczenia dotyczące leczenia w 2005 r. nie mogą być wzięte pod uwagę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
W myśl art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2010 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości w drodze kontroli działań administracji publicznej. Kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2 ustawy), a jej zakres obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne (art. 3 § 1 w zw. z § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej; p.p.s.a.).
Podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji stanowią przepisy powołanego wyżej rozporządzenia.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego utrwalił się pogląd, że wojskowe komisje lekarskie stanowią organy administracji publicznej wydające decyzje w indywidualnych sprawach (...). Dlatego też do tego rodzaju rozstrzygnięć jak orzeczenia o zdolności do służby wojskowej odnoszą się przepisy kpa (por. wyrok NSA z dnia 10 lutego 1999 r., I SA 2114/97 - LEX 47973, wyrok NSA z dnia 16 listopada 1995 r., SA/Gd 1655/95 - OSP z 1997 r. Nr 7-8, poz. 135). Tym samym w zakresie nienormowanym przepisami szczegółowymi do postępowania w sprawach tego rodzaju mają zastosowanie określone w k.p.a. ogólne zasady postępowania administracyjnego.
Rozstrzyganie o zdolności do zawodowej służby wojskowej odbywa się w postępowaniu administracyjnym z gwarancjami dwuinstancyjnego toku orzecznictwa o charakterze sformalizowanym i z zagwarantowaniem czynnego udziału kandydata w tym postępowaniu.
Według przepisu § 24 ust. 5 rozporządzenia, orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej w sprawie zdolności do zawodowej służby wojskowej sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia, z którego wynika, że powinno ono zawierać uzasadnienie.