Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ireneusz Dukiel (spr.), Sędziowie sędzia WSA Bogumiła Kalinowska, sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Protokolant Z-ca Kierownika Sekretariatu Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 28 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Gminy K. Z. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie lokalnego programu pomocy społecznej w postaci Lokalnego Programu Osłonowego dla osób, które ponoszą zwiększone koszty grzewcze lokalu związane z trwałą zmianą systemu ogrzewania opartego na paliwie stałym na skroplony gaz ziemny LNG oddala skargę w całości.
Rada Gminy K. Z. (dalej jako Rada Gminy lub jednostka samorządu terytorialnego) uchwałą nr [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r., działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 ze zm., dalej u.s.g.) oraz art. 8 ust. 2, art. 17 ust. 2 pkt 4, art. 110 ust. 10 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm., dalej jako ustawa o pomocy społecznej lub w skrócie u.p.s.), przyjęła lokalny program pomocy społecznej w postaci Lokalnego Programu Osłonowego dla osób, które ponoszą zwiększone koszty grzewcze lokalu, związane z trwałą zmianą systemu ogrzewania opartego na paliwie stałym na skroplony gaz ziemny LNG (dalej jako Program Osłonowy).
Zgodnie z § 4 w zw. z § 2 i § 5 ust. 1 przedmiotowej uchwały, zasadniczym celem Programu Osłonowego, którego realizację zaplanowano na lata 2019 - 2028, było wsparcie grupy odbiorców energii cieplnej, ponoszących zwiększone koszty grzewcze wynikające z trwałej zmiany systemu ogrzewania na skroplony gaz ziemny LNG:
1) którzy są zobowiązani do regulowania opłat na rzecz dostawcy energii cieplnej służącej ogrzaniu lokalu na podstawie: umowy z dostawcą, umowy bądź porozumienia z właścicielem lokalu lub na podstawie innego tytułu zobowiązani są do regulowania opłat związanych z ogrzaniem lokalu;
2) którzy faktycznie zamieszkują lokal;
3) których dochód nie przekracza odpowiednio: w przypadku osoby samotnie gospodarującej 250 % kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.s., a w przypadku rodziny 200 % kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 u.p.s.
Pomoc w ramach Programu Osłonowego, realizowana w formie zasiłku celowego w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej, z przeznaczeniem na dofinansowanie zwiększonych kosztów grzewczych w okresie grzewczym, dotyczyć miała wyłącznie lokali, w których nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2019 r. przeprowadzono trwałą zmianę systemu ogrzewania, z ogrzewania opartego na paliwie stałym na ogrzewanie skroplonym gazem ziemnych LNG. Wysokość wsparcia, liczona przy uwzględnieniu powierzchni faktycznej lokalu oraz zastosowanemu systemowi ogrzewania, w okresie grzewczym nie mogła przekroczyć kwoty 1.400,00 zł (§ 3 pkt 5, § 5 ust. 1 oraz § 6 ust. 1 i 2 uchwały).
Podstawą przyznania wsparcia był wniosek osoby uprawnionej, który wszczynał postępowanie o udzielenie pomocy w okresie grzewczym, kończące się wydaniem decyzji administracyjnej (§ 11 ust. 1, § 14 ust. 1 uchwały).
Wojewoda D. (dalej jako Wojewoda, organ nadzoru lub skarżący) wniósł skargę na opisaną powyżej uchwałę na zasadzie art. 93 ust. 1 u.s.g. zarzucając, że została ona wydana z istotnym naruszeniem art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 15 u.s.g. oraz art. 17 ust. 2 pkt 4 i art. 110 ust. 10 u.p.s.
W uzasadnieniu organ nadzoru stwierdził, że jego zdaniem, Rada Gminy nie miała upoważnienia do podjęcia uchwały, cechującej się abstrakcyjnością i generalnością zawartych w niej norm. Uprawnienie do stanowienia prawa miejscowego obowiązującego na terenie danej gminy przyznane radzie, może zostać zrealizowane tylko wtedy, gdy wynika ono wprost z aktów normatywnych wyższego rzędu oraz zawarte jest wyraźnie w normie kompetencyjnej przewidującej sprawę lub katalog spraw przeznaczonych do wiążącego uregulowania przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. W szczególności podstawą prawną do podjęcie uchwały nie mogą być przepisy art. 18 ust. 1 i art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g., które co prawda zawierają upoważnienie do stanowienia prawa, ale w sprawach zastrzeżonych do kompetencji rady gminy innymi ustawami z zakresu prawa materialnego.