Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Aleksandra Rygielska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 17 grudnia 2008 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej we Wrocławiu Marii Walkiewicz sprawy ze skargi E. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych oddala skargę.
Dyrektor Izby Celnej we W. decyzją z dnia [...] nr [...] na podstawie art. 23 ust. 3 i 5, art. 24 w zw. z art. 60 ust. 1, art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej /tj. Dz.U. z 2004r. Nr 156, poz. 1641 ze zm./ zawiesił E. B. w pełnieniu obowiązków służbowych z dniem następnym po otrzymaniu decyzji na okres prowadzonego postępowania karnego w sprawie o przestępstwo popełnione umyślnie, ścigane z oskarżenia publicznego.
W uzasadnieniu decyzji organ administracyjny wskazał, że decyzją nr [...] z dnia [...], nr [...] z dnia [...] i nr [...] z dnia [...] zawiesił E. B. w pełnieniu obowiązków służbowych na łączny okres 12 miesięcy.
Podstawą wydania przedmiotowych decyzji była informacja Prokuratury Okręgowej w J. G. przekazaną, za pismem sygn. akt [...] z dnia 25.01.2007r. o przedstawieniu E. B. zarzutu popełnienia czynu z art. 228 § 3 kk w zw. z art. 12 kk. W dniu 5 maja 2008r. Prokuratura Okręgowa w J. G. pismem o nr sygn. akt [...] poinformowała o skierowaniu aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w Z. w dniu 18 kwietnia 2008r.
Zgodnie z art. 23 ust. 3 ustawy o Służbie Celnej w szczególnie uzasadnionych wypadkach okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych można przedłużyć do czasu zakończenia postępowania karnego. Z uwagi na to, że wszystkie przesłanki wyżej cytowanego przepisu zostały spełnione należało orzec jak w sentencji.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy E. B. podniosła, iż w chwili obecnej nie jest możliwym zastosowanie w stosunku do niej regulacji zawartej w art. 23 ust. 3 albowiem w chwili upływu 12 miesięcznego okresu zawieszenia podjętego przez Dyrektora czyli w dniu 29.02.2008r. przepis ten nie stanowił normy prawnej, bowiem wszedł w życie dopiero w dniu 28.03.2008r.
Decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000 Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w zw. z art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej. Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia uznano argumentację wniosku za niezasadną. Ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 53, poz. 311) zmieniła brzmienie art. 23 ust. 3 ustawy. Zgodnie z nim "w szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia można przedłużyć do czasu zakończenia postępowania karnego." Poprzednie brzmienie przepisu pozwalało na zawieszenie funkcjonariusza celnego na okres do 12 miesięcy. W dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. w dniu 28 marca 2008 r. okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych, którego podstawą jest prowadzone wobec E. B. postępowanie karne o sygn. akt [...] nie zostało zakończone. Zaskarżona decyzja została wydana w dniu [...], natomiast zawieszenie w pełnieniu obowiązków służbowych nastąpiło z dniem następnym po otrzymaniu przedmiotowej decyzji, tj. z dniem 25.05.2008 r. Zatem każde z tych zdarzeń nastąpiło w dacie obowiązywania ustawy z dnia 18 marca 2008r.