Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Masternak- Kubiak Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Protokolant Robert Hubacz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 6 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi A. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego uchyla decyzję I i II instancji.
Przedmiotem skargi wniesionej przez A. F. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Miejskiego Ośrodka pomocy społecznej we W. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania jej zasiłku pielęgnacyjnego w okresie od 1 lutego 2006 r. do 31 marca 2007 r.
Decyzja pierwszo-instancyjna wydana została z powołaniem się na przepisy art. 1, art. 3, art. 4, art. 5, art. 8, art. 16, art. 20 ust. 3, art. 23, art. 24, art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 ze zm.)(zwanej dalej ustawą) oraz § 2, § 17, § 18 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 2 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. Nr105, poz. 881 ze zm.) W jej uzasadnieniu organ wskazał, że według art. 23 ust. 1 ustawy ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz ich wypłata następuje na wniosek strony, - co jego zdaniem - wyklucza jego działanie z urzędu. Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy świadczenia rodzinne przyznaje się począwszy od miesiąca, w którym do organu administracji wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami do końca okresu zasiłkowego. Z kolei zaś z art. 23 ust. 3a ustawy wynika, że w przypadku utraty ważności orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, jeżeli osoba niepełnosprawna uzyska ponownie orzeczenie o niepełnosprawności lub odpowiednim stopniu niepełnosprawności stanowiące kontynuację poprzedniego orzeczenia, prawo do świadczeń rodzinnych uzależnionych od niepełnosprawności ustala się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin ważności poprzedniego orzeczenia, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym osoba złożyła wniosek o kontynuację świadczenia rodzinnego. Według organu I instancji z akt sprawy wynika, że strona złożyła wniosek o ustalenie prawa do zasiłku w dniu 20 kwietnia 2007 r. wraz z aktualnym orzeczeniem o niepełnosprawności, natomiast przepis art. 24 ust. 3 b ustawy wymaga, załączenia do wniosku zaświadczenia właściwej instytucji potwierdzającego złożenie wniosku o ponowne ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności, czego strona nie zrobiła, i co w konsekwencji skutkowało wydaniem decyzji odmownej w zakresie zasiłku pielęgnacyjnego za wnioskowany okres.
W odwołaniu strona podniosła, że postępowanie dotyczące określenia stopnia niepełnosprawności trwało aż 14 miesięcy i zakończyło się korzystnym dla niej wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. z dnia [...] r., sygn. akt [...], natomiast nikt w tym okresie nie poinformował jej o konieczności złożenia wniosku w styczniu 2006 r. Wskazała, że od września 1989 r. do dnia 31 stycznia 2006 r. nieprzerwanie pobierała zasiłek pielęgnacyjny, z uwagi na stwierdzoną niepełnosprawność wywołaną cukrzycą . Ponadto strona odwołująca wywodziła, że od czterech lat korzysta z pompy insulinowej, której utrzymanie miesięczne to wydatek rzędu 600 zł, zaś zasiłek pielęgnacyjny w znacznym stopniu pozwala na sfinansowanie leczenia, bowiem jest studentką III roku stacjonarnych studiów na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych nie osiąga żadnych dochodów i pozostaje wyłącznie na utrzymaniu swojej matki, zaś zasiłek pielęgnacyjny w znacznym stopniu pozwala na sfinansowanie leczenia. Na poparcie swoich twierdzeń strona dołączyła stosowne dokumenty.