Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy uznać, że z zaskarżonej decyzji wynika, iż organy administracji przeprowadziły wyczerpującą ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i dokonały wnikliwej analizy sytuacji majątkowej oraz rodzinnej skarżącej w kontekście przesłanek zawartych w art. 23 ust. 8 ustawy.
W złożonym wniosku o umorzenie nienależnie pobranych świadczeń skarżąca powołała się na trudną sytuację materialną i osobistą, w tym brak pracy oraz prawa do zasiłku dla bezrobotnych, a także niskie dochody. Na tej podstawie organy administracji przyjęły, że skarżąca znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Nie ulega jednak wątpliwości, że skarżąca nie powołała się w toku postępowania na żadne okoliczności o charakterze nadzwyczajnym, które dały podstawy do uznania, że zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 23 ust. 8 ustawy, co uprawniało organ do odmowy umorzenia kwot nienależnie pobranych świadczeń.
Podkreślić należy, że działające w imieniu państwa organy administracji publicznej nie mogą pochopnie umarzać należności, gdyż sytuacja materialna dłużnika może w przyszłości ulec zmianie w wyniku podjęcia płatnej pracy bądź zaistnienia innych zdarzeń powodujących przysporzenie w majątku dłużnika. Zatem trudna sytuacja materialna dłużnika w dacie orzekania w przedmiocie umorzenia należności nie musi oznaczać umorzenia owych należności.
Odniesienia wymaga w tym miejscu zarzut dotyczący wydania rozstrzygnięcia w oparciu o błędną analizę materiału dowodowego w szczególności poprzez przyjęcie przez organ prowadzący postępowanie, że skarżąca nie zawiadomiła Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o zgonie osoby na której ciążył obowiązek alimentacyjny. Otóż treść uzasadnienia zaskarżonej decyzji organu I i II instancji nie wskazuje, aby okoliczność ta stanowiła okoliczność faktyczną, na podstawie której organy uznały, że brak jest przesłanek do umorzenia należności.
W tej sytuacji należy uznać, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 151 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.