Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędziowie Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (spr.) Protokolant specjalista Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 2 września 2014 r. sprawy ze skargi Gminy Nowogrodziec na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 8 maja 2014 r. nr NK-N.4131.92.7.2014.MS1 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w Nowogrodźcu nr XLVII/351/14 z dnia 28 marca 2014 r. w sprawie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie oddala skargę.
Wojewoda Dolnośląski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 8 maja 2014 r. nr NK-N.4131.92.7.2014.MS1 działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.) dalej: ustawa, stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w Nowogrodźcu nr XLVII/351/14 z dnia 28 marca 2014 r. w sprawie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie, w całości.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że działając m.in. na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy oraz art. 43 ust. 10 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 182, ze zm., dalej: u.o.p.s.) Rada Miejska w Nowogrodźcu podjęła uchwałę nr XLVII/351/14 w sprawie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie (dalej: uchwala).
Uchwała została podjęta przez Radę Miejską z istotnym naruszeniem delegacji ustawowej wyrażonej w art. 43 ust. 10 u.o.p.s. Przepis ten stanowi, że "Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie." Istotne znaczenie ma postanowienie § 8 uchwały, które stanowi, że: "Wysokość zasiłku ustala się maksymalnie do kwoty 3.000 zł."
W ocenie Wojewody regulacja ta nie może zostać uznana za prawidłowe określenie wysokości zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Rada podejmując uchwałę zobowiązana była do określenia konkretnej wielkości świadczenia, a nie jej maksymalnej wysokości. Wysokość ta powinna zostać w uchwale ustalona precyzyjnie, w sposób który nie będzie budził wątpliwości. Rada natomiast określiła jedynie górną granicę świadczenia.
Art. 43 ust. 10 u.o.p.s. wyznacza organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego zakres spraw podlegających obligatoryjnemu unormowaniu w treści uchwały. Z treści delegacji ustawowej oraz użytego tam sformułowania wynika, że rada gminy w drodze uchwały określa wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie. Ustawodawca tym samym zobowiązał organ stanowiący do określenia konkretnej wysokości świadczenia a nie wartości, której nie może ono przekroczyć.
W związku z powyższym uprawniony jest pogląd o wadliwym określeniu wysokości zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie w postanowieniu § 8 uchwały.
Postanowienia uchwały dotyczące zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie muszą odpowiadać zakresowi delegacji ustawowej, a Rada powinna określić w uchwale prawidłowo wszystkie elementy wymienione w art. 43 ust. 10 u.o.p.s.
Przyjęte rozwiązanie w zakresie wysokości świadczenia z pomocy społecznej naraża potencjalnych beneficjentów na uznaniowość, nierówne traktowanie w tych samych okolicznościach, zaskakiwanie treścią nieostrych przepisów. Uchwała powinna zapewnić równe traktowanie adresatów znajdujących się w identycznej sytuacji z punktu widzenia ich praw i obowiązków. Postanowienie § 8 nie daje takiej gwarancji.