Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Julia Szczygielska (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński Sędzia NSA - Jolanta Sikorska Protokolant: Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 11 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 17 maja 2012 r. nr XXII/551/12 w przedmiocie nadania statutu Zakładom Sprzętu Ortopedycznego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Sejmiku Województwa Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 17 maja 2012r. Sejmik Województwa Dolnośląskiego podjął, na podstawie art. 18 pkt.20 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (Dz.U z 2001r., Nr 142, poz.1590 ze zm.) oraz art.42 ust.4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz.654 ze zm.) - uchwałę Nr XXII/551/12 w sprawie nadania statutu Zakładom Sprzętu Ortopedycznego.
W § 1 tej uchwały postanowiono, że Zakładom Sprzętu Ortopedycznego nadaje się statut w brzmieniu stanowiącym załącznik do uchwały.
Podejmując przedmiotową uchwałę Sejmik postanowił w § 3, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia.
Wojewoda Dolnośląski w skardze na opisaną wyżej uchwałę, wniesionej na podstawie art. 82c ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz.1590 ze zm.) wniósł o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie kosztów postępowania. Zaskarżonej uchwale organ nadzoru zarzucił podjęcie jej z istotnym naruszeniem art.13 pkt.2 ustawy z dnia 20 lipca 2000r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2011r., Nr 197, poz. 1172 ze zm.) w związku z art.42 ust.4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz.654 ze zm.) oraz w związku z art.88 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz.U. Nr 78, poz.483 ze zm.). Organ nadzoru podkreślił, że uchwała nie została ogłoszona w formie przewidzianej dla aktów prawa miejscowego, co zakwalifikować należy jako istotne naruszenie w/w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o ogłaszaniu aktów (...). Zdaniem Wojewody tak uchwałę określającą statut podmiotu leczniczego, jak również uchwałę zmieniającą ten statut zaliczyć należy do aktów prawa miejscowego. O zaliczeniu uchwały do tej kategorii aktów prawnych decyduje bowiem: 1) istnienie podstawy prawnej w przepisach rangi ustawowej, 2) wydanie aktu przez organ samorządu terytorialnego bądź terenowy organ administracji rządowej, 3) zawarcie w akcie choćby jednej normy prawnej - przepisu abstrakcyjnego i generalnego.
Organ nadzoru powołując art. 42 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, stwierdził, że spełniony jest warunek istnienia podstawy prawnej w przepisach rangi ustawowej do podjęcia uchwały określającej statut podmiotu leczniczego.
Wskazując zaś na przepis art. 42 ust. 4 ustawy o działalności leczniczej, zgodnie z którym statut nadaje podmiot tworzący, Wojewoda podkreślił, że podmiotem tworzącym Zakłady Sprzętu Ortopedycznego jest Województwo Dolnośląskie. Organem Województwa uprawnionym do wydawania aktów prawa miejscowego jest wedle art. 89 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa Sejmik Województwa. Spełniony jest także w ocenie organu nadzoru - wymóg wydania aktu przez organ jednostki samorządu terytorialnego.
W dalszej części uzasadnienia skargi, organ nadzoru wskazał, że cechą charakterystyczną aktów prawa miejscowego jest wprowadzenie do porządku prawnego nowych norm prawnych, obowiązujących w sposób generalny i abstrakcyjny na terenie właściwości danego organu. W przypadku organów jednostek samorządu terytorialnego, wydawane przez nich akty prawa miejscowego nakładają najczęściej na oznaczonych rodzajowo członków społeczności lokalnej obowiązek oznaczonego zachowania się w sytuacjach wskazanych w takich przepisach, bądź przyznają im określone uprawnienia. Uchwała w sprawie statutu podmiotu leczniczego zawiera przepisy generalne i abstrakcyjne. O generalności uchwały decyduje bowiem fakt, że na brzmienie przepisów uchwały będzie mógł się powołać się każdy. W szczególności określenie w statucie podmiotu leczniczego takiego elementu, jak cele i zadania podmiotu a także firmy podmiotu, odpowiadającej rodzajowi i zakresowi udzielanych świadczeń zdrowotnych, wskazuje na możliwość powołania się na treść statutu przez każdą osobę korzystającą z udzielanych przezeń świadczeń. Dodatkowo konieczność określenia w statucie sposobu i warunków udzielania świadczeń wynika także z art. 23 ustawy, zgodnie z którym sprawy dotyczące sposobu i warunków udzielania świadczeń zdrowotnych przez podmiot wykonujący działalność leczniczą, nieuregulowane w ustawie lub statucie, określa regulamin organizacyjny ustalony przez kierownika. Jeśli zaś chodzi o abstrakcyjność przepisów uchwały to nic innego, jak możliwość wielokrotnego stosowania jej przepisów.