Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we W. w przedmiocie zwolnienia osobnej kwatery stałej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak, Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński /sprawozdawca/, Asesor WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Anna Rudzińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2006r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zwolnienia osobnej kwatery stałej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we W. z dnia [...] r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego, art. 13 ust. 4 i 5 pkt 2 oraz art. 42 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst w Dz. U. z 2002r. Nr 42, poz. 368 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu odwołania st. chor. sztab. S. W. od decyzji dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we W. nr [...] z dnia [...]r. o zwolnieniu osobnej kwatery stałej położonej przy ul. S. [...]we W. w terminie 30 dni od daty otrzymania decyzji - utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję.

W motywach uzasadnienia podniesiono, że decyzją nr [...] z dnia [...]r. dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we W. wezwał st. chor. sztab. S. W. wraz ze wszystkimi osobami wspólnie zamieszkałymi do opróżnienia osobnej kwatery stałej położonej we W. przy ul. S. [...]i przekazania jej do dyspozycji Oddziału Terenowego WAM we W. w terminie 30 dni od daty otrzymania decyzji.

Jako podstawę rozstrzygnięcia organ I instancji powołał przepisy art. 42 ust. 1 i art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej nakładające na ten organ obowiązek wydania decyzji o zwolnieniu kwatery przez żołnierza zawodowego w służbie stałej, jeżeli żołnierz otrzymał pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe z funduszu MON.

Od decyzji powyższej st. chor. sztab. S. W. złożył odwołanie, w którym wniósł o jej uchylenie, gdyż nie ukończył jeszcze budowy domu. Jednocześnie wniósł o zaakceptowanie zwolnienia kwatery w terminie do dnia [...]r.

Organ II instancji po rozpatrzeniu odwołania i całości akt sprawy postanowił utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję, ustalając następujący stan faktyczny.

Decyzją nr [...]z dnia [...]r. szef WRZKB W. przyznał st. chor. sztab. S. W. zaliczkową pomoc finansową z funduszu mieszkaniowego MON w kwocie [...]starych zł na budowę domu jednorodzinnego przy ul. S. [...] we W., którą zamienił następnie na bezzwrotną decyzją nr [...]z dnia [...]r, z wyrównaniem w kwocie [...]starych zł.

Na wniosek zainteresowanego z dnia [...]r. szef Służby Zakwaterowania i Budownictwa SOW, decyzją nr [...] (sygn. [...]) z dnia [...]r, stwierdził nieważność powyższych decyzji o przyznaniu pomocy finansowej oraz umorzył postępowanie I i II instancji.

Minister Obrony Narodowej, decyzją nr [...]z dnia [...]r, stwierdził nieważność powyższej decyzji nr [...] (sygn. [...]) z dnia [...]r. szefa Służby Zakwaterowania i Budownictwa SOW, w wyniku czego decyzje o przyznaniu pomocy finansowej pozostają w obrocie prawnym.

W oparciu o ustalenie, że st. chor. sztab. S. W. otrzymał pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe obecny organ I instancji (Oddział Terenowy WAM) przedmiotową sprawę rozstrzygnął na podstawie art. 42 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP i wezwał zainteresowanego do zwolnienia zajmowanej osobnej kwatery stałej przy ul. S. [...]we W..

Strona 1/7